عاشورا و جلوه های آن در ادبیات معاصر
تعداد صفحات : ۲۰ | قابل ویرایش
مقدمه:
عاشورا هم اوج حماسه است و هم اوج تراژدی، چشم تاریخ چنین حماسه شکوهبار و چنین تراژدی خونرنگی را ، در سراسر حیات بشر، هرگز ندیده است.
عاشورا، حماسه است؛ از آن رو که امام حسین (ع) یک تنه و بی سلاح ، رویاروی حکومتی سفاک ایستاد. به یزید دست بیعت نداد و گفت: کسی مانند من ، با کسی مانند یزید، بیعت نخواهد کرد.
در مقابل زور ، گردن خم نکرد و تن به ذلت نداد و آشکارا گفت: مرگ با عزت بهتر است از زندگی با ذلت. ایستاد، جنگید، زخم برداشت، کشته شد ؛ اما همه زخمها در جلو بدنش بود. بدان رو که به دشمن پشت نکرد.
استفاده از شعر به عنوان یکی از راهکارهای اساسی انتقال احساس و اندیشه ، سابقه طولانی دارد و همواره مورد استفاده بوده است. یکی از این حوزه ها که شعر به خوبی توانسته در آن عرصه وارد شود و به انتقال بار عظیم اندیشه و احساس بپردازد، مقوله عاشورا است ، شعر آئینی همواره در مراسم مختلف مذهبی و به ویژه در انتقال حماسه عظیم عاشورا مورد استفاده قرارگرفته است و سرایش شعر در این باره، همیشه مورد توجه شاعران بوده است.
پس از واقعه عاشورا حدود سه قرن شعر آئینی و مذهبی در سکوت و خفقان ناشی از حکومتهای جور قرار می گیرد، پس از این مدت معزالدوله احمد بن دیلمی که بر بخشهایی از عراق، خوزستان و فارس حکومت می رانده است، فرمانی صادر می کند که به موجب آن از عاشورای آن سال تمام بخشهای حکومتی تحت سیطره او برای عزاداری حسینی (ع) در ملأ عام ، آزادی عمل بهدست میآورند.
از این سال به بعد عزاداری برای سیدالشهدا نه تنها جرم محسوب نمی شود بلکه به شکل یک فرمان فراگیر به همه جا ساری می شود. از این زمان به بعد مرثیه سرایی و نوحه خوانی در سوگ سالار شهیدان به شکلی مبسوط و بدون رعب و وحشت آغاز می شود بدین ترتیب وقتی تاریخ و پیشینه شعر عاشورایی را بررسی می کنیم ، اولین شاعری که اشعار او به شکل مکتوب به دست ما رسیده است ، کسایی مروزی است .
منابع:
www.tahghigh.net
http://www.ido.ir
http://www.tebyan.net