بررسی فقهی حقوقی وکالت بلاعزل ضمن عقد در حقوق خصوصی ایران
تعداد صفحات : ۳۷ | قابل ویرایش
وکالت، عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین ( موکل ) طرف دیگر ( وکیل ) را برای انجام امری نایب خود می نماید ( ماده ۶۵۶ ق . م ).
«فهرست مطالب»
چکیده……………………………………….. ۱
فصل اول:کلیات تحقیق…………………………… ۳
مقدمه……………………………………….. ۴
بیان مسأله…………………………………… ۹
پیشینه تحقیق………………………………… ۱۵
فصل دوم:ادبیات تحقیق…………………………. ۱۶
بخش اول:مبانی……………………………….. ۱۷
بند اول:فقه اسلامی……………………………. ۱۷
بند دوم:حقوق موضوعه ایران…………………….. ۱۹
گفتار اول:نظریات فقها………………………… ۲۸
گفتار دوم:حقوق خارجی…………………………. ۳۱
بند اول:قانون مدنی کشور عثمانی سابق و حقوق پاره ای از کشورهای اسلامی………………………………………. ۳۱
منابع و مآخذ………………………………… ۳۵
مقدمه
وکالت، عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین ( موکل ) طرف دیگر ( وکیل ) را برای انجام امری نایب خود می نماید ( ماده ۶۵۶ ق . م ) این قرارداد , قراردادهای جایز است و هر یک از موکل و وکیل هر زمان که بخواهد می تواند آن را بر هم زند ( مستفاد از ماده ۶۷۸ ق . م ) چه وکالت عقد مبتنی بر اعطای نیاب و تفویض اذن است بنابراین هم اذن دهنده ( موکل ) می تواند از اذن خود رجوع نماید و هم نایت ( وکیل و ماذون ) حق استعفا دارد و این عقد مانند سایر قراردادهای جایز به موت و جنون و سفه ، در مواردی که رشد معتبر است ( منفسخ می شود ) ماده ۹۵۴ و ۶۸۲ ق . م.
علاوه بر این ( هرگاه متعلق وکالت از بین برود یا موکل عملی را که مورد وکالت است خود انجام دهد یا بطور کلی عملی که منافی با وکالت وکیل باشد بجا آورد مثل اینکه مالی را که برای فروش آن وکالت داده بود خود بفروشد وکالت منفسخ می شود ( ماده ۶۸۳ ق . م ) بدیهی است که با انجام شدن مورد وکالت و همچنین با انقضای مدت نمایندگی در مواردی که برای آن مدت تعیین می شود وکالت نیز منقضی می گردد.
منابع و مآخذ
- ابن‌منظور، ابوالفضل و محمد‌بن مکرم، جمال‌الدین (۱۴۱۴ق)، لسان العرب، چ سوم، بیروت ـ لبنان، دار الفکر للطباعه و النشر و التوزیع ـ دار صادر.
- احسایى، ابن ابى جمهور، محمد بن على، (۱۴۰۵ق)، عوالی اللئالی العزیزیه، ۴ جلد، دار سید الشهداء للنشر، قم – ایران، اول
- اراکى، محمدعلى (۱۴۱۵ق)، کتاب البیع، قم، مؤسسه در راه حق.
- اصفهانى، حسین‌بن محمد راغب (۱۴۱۲ق)، مفردات ألفاظ القرآن، لبنان، دار العلم، سوریه، الدار الشامیه.
- اصفهانى، محمدحسین کمپانى (۱۴۱۸ق)، حاشیه کتاب المکاسب، قم، أنوار الهدى.
- امامى، سیدحسن، (۱۳۸۱)، حقوق مدنى، چ بیست‌ودوم، تهران، اسلامیه.
- ایروانى، باقر، (۱۴۲۷ق)، دروس تمهیدیه فی الفقه الاستدلالی على المذهب الجعفری، چ دوم، قم، بی‌نا.
- ایروانى، على‌بن عبدالحسین نجفى (۱۴۰۶ق)، حاشیه المکاسب، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى.
- بجنوردى، سیدحسن‌بن آقابزرگ موسوى (۱۴۱۹ق)، القواعد الفقهیه، ۷ جلد، قم، الهادی.
- بجنوردى، سیدمحمد‌بن حسن موسوى (۱۴۰۱ق)، قواعد فقهیه، ۲ جلد، چ سوم، تهران، مؤسسه عروج.
- بحرانى، آل‌عصفور، یوسف بن احمد بن ابراهیم، (۱۴۰۵ق)، الحدائق الناضره فی أحکام العتره الطاهره، قم، جامعه مدرسین.
- بروجردی، حسین، (بی تا)، جامع الاحادیث، چاپ سنگی، کاتب: احمد نجفی زنجانی، محمود اشرفی تبریزی.
- تبریزى، جواد‌بن‌على، (۱۴۲۶ق)، منهاج الصالحین، ۲ جلد، قم، مجمع الإمام المهدی (عج).
- تبریزی ، جواد‌بن‌على، (۱۴۲۷ق)، المسائل المنتخبه، چ پنجم، قم، دار الصدیقه الشهیده سلام الله علیها.
- جعفرى لنگرودى، محمدجعفر، (۱۳۷۰)، ترمینولوژى حقوق، چ پنجم، بی جا، گنج سخن.
- حرّ عاملى، محمد‌بن حسن، (۱۴۰۹ ق) وسائل الشیعه، ۳۰ جلد، قم، مؤسسه آل البیت(ع).
- حلّى، ابن ادریس، محمد بن منصور بن احمد، (۱۴۱۰ق)، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوى، ۳ جلد، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم – ایران، دوم.
