جرم نگهداری تجهیزات ماهواره ای
تعداد صفحات : ۳۰ | قابل ویرایش
استفاده وسیع از برنامه های ماهواره ای (بنا به اظهار مسئولین) و آشکار بودن تجهیزات ماهواره ای بر بام های آپارتمانی و ایوان منازل، چهره فرهنگی جامعه را در تقابل با قانون ممنوعیت بکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره قرار داده است و چنین وضعیتی مسئولین را بر آن داشته است در خصوص جمع آوری این تجهیزات، عزم خود را جزم کنند.
فهرست مطالب
چکیده……………………………………….. ۱
مقدمه……………………………………….. ۳
قانون ممنوعیت به کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره.. ۵
آغاز کلام…………………………………….. ۸
وضعیت ملکی………………………………….. ۱۰
قواعد متضمن توجیه قانونی بازرسی……………….. ۱۲
ضوابط بازرسی………………………………… ۱۴
ضوابط عام…………………………………… ۱۴
ضوابط خاص…………………………………… ۱۵
ضابطین بازرسی……………………………….. ۱۸
آغاز پرونده(یک مثال)…………………………. ۲۲
پیگیری پرونده در دادسرا و دادگاه ……………… ۲۴
رأی دادگاه………………………………….. ۲۴
تحلیل رأی پرونده مورد بحث…………………….. ۲۵
بحث و نتیجه گیری…………………………….. ۲۸
منابع و مآخذ………………………………… ۳۰
مقدمه
استفاده وسیع از برنامه های ماهواره ای (بنا به اظهار مسئولین) و آشکار بودن تجهیزات ماهواره ای بر بام های آپارتمانی و ایوان منازل، چهره فرهنگی جامعه را در تقابل با قانون ممنوعیت بکارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره قرار داده است و چنین وضعیتی مسئولین را بر آن داشته است در خصوص جمع آوری این تجهیزات، عزم خود را جزم کنند. از آنجا که اخذ مجوز مخصوص قضایی برای بازرسی جهت جمع آوری تجهیزات ماهواره ای از توان و ظرفیت دستگاه قضایی فراتر است برخی از مسئولین درصدد برآمده اند با تمسک به توجیهاتی از قبیل تلقی مشترکات آپارتمانی به عنوان اماکن عمومی وتلقی جرایم تجهیزات ماهواره ای به عنوان جرایم مشهود با توجه به اختیارات زیاد ضابطین در این جرایم، ضرورت وجود حکم مخصوص قضایی در این زمینه را نفی کنند؛ در حالی که در مورد مشترکات آپارتمانی (از جمله پشت بام) به لحاظ اینکه ملک عموم افراد تلقی نشده و جرم مشهود هم محسوب نمی شود نیازمند مجوز مخصوص قضایی برای بازرسی است.در مورد نصب تجهیزات ماهواره ای در ایوان منازل نیز علیرغم آنکه بنظر می رسد مشمول جرم مشهود باشد اما به جهت آنکه مبنای حکم قانونگذار در خصوص اعطای اختیارات به ضابطین (شامل حفظ آلات و آثار و دلایل جرم و جلوگیری از فرار متهم یا تبانی) به لحاظ وجود بنای مرتکب بر استفاده مستمر و نگهداری این تجهیزات، مفقود است، نمی توان ضابطین را بدون مجوز مخصوص قضایی دارای اختیار بازرسی دانست. مضاف بر اینها، به لحاظ مزاحمت حقوق اشخاص با بازرسی برای جمع آوری تجهیزات ماهواره ای، اساساً صدور دستور و انجام چنین بازرسی ای (اعم از جرایم مشهود یا غیر مشهود یا توسط ضابطین بدون مجوز قضایی یا با مجوز قضایی) قانوناً جایز نیست. از این رو به نظر می رسد تصمیم مسئولین ذیربط در بازرسی از مشترکات آپارتمانی بدون مجوز مخصوص قضایی و حتی در برخی موارد(مفقود بودن علت مبنای اعطای اختیارات به ضابطین در جرایم مشهود یا مزاحمت بازرسی با حقوق اشخاص)با مجوز مخصوص قضایی، با قانون منطبق نباشد.
منابع و مآخذ
۱ـ جیمز دبیلو کری، ۱۳۷۶ ارتباطات و فرهنگ، ترجمه مریم داداشی، تهران انتشارات آسیا.
۲ـ رجایی مهرنوش ۱۳۸۱ دغدغه گذران اوقات فراقت روزنامه همشهری شماره ۲۷۸۵.
۳ـ ساروخانی باقر ۱۳۷۷ جامعه شناسی وسایل ارتباط جمعی تهران انتشارات اطلاعات.
۴ـ شریفی علی ۱۳۸۰ تاثیر ماهواره بر بروز مشکلات شخصیتی پایانامه کارشناسی دانشگاه آزاد واحد رود هن.
۵ـ کارنو ژان ۱۳۷۶ جامعه شناسی وسایل ارتباط جمعی ترجمه باقر ساروخانی و منوچهر محسنی تهران انتشارات اطلاعات.
۶ـ کوهانی مهری ۱۳۷۹ بررسی سیاسی و اجتماعی وسایل ارتباط جمعی پایانه کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نهران مرکز.
۷ـ هاشمی اکبر ۱۳۸۱ تنفسی به سوی آزادی روزنامه همشهری شماره ۲۷۶۵ .
۸ـ هاشمی فرحناز ۱۳۸۱ تغییر در قانون ممنوعیت استفاده از ماهواره روزنامه همشهری شماره ۲۷۷۹
