نکته: لینک خرید در پایین صفحه قرار دارد.

مقاله چک و قوانین آن

فهرست مطالب این مقاله

تعداد صفحات:۲۳   قابل ویرایش

بانکها دسته چک هایی در اختیار کسانی که در آنها صاحب حساب جاری هستند، قرارمی دهند. در هر برگ چک های مزبور، مندرجاتی قید گردیده که صورت چک را تشکیل می دهد. صادر کننده چک باید محلهای خالی موجود در برگ چک را برکند وآن را امضاء نماید تا قابل پرداخت به وسیله بانک مربوط باشد. در روی چک، نام بانک مربوط و شعبه ای که چک را می پردازد، قید شده است. علاوه بر آن شماره حساب دارنده چک نیز در موقع تحویل دسته چک به مشتری، روی برگهای چک درج می گردد. هر برگ چک دارای ته چک نیز هست که صادر کننده با یادداشت مطالبی، از قبیل چک، نام گیرنده، مانده حساب و غیره، می تواند از وضع موجودی و حساب خود در بانک مطلع باشد.

تعریف چک:

«چک نوشته ای است که به موجب آن، صادر کننده وجوهی را که در نزد محالٌ علیه دارد، کلاً یا بعضاً مسترد یا به دیگری واگذار می نماید».

چک در موقع صدور قائم به سه شخص است، صادر کننده و محالٌ عله یعنی بانک که چک برعهده او صادر می شود و کسی که چک برای او صادر می شود و تواند وجه آن را از بانک دریافت دارد. هرگاه صادرکننده، چک را برای خود صادر کند در آن صورت خود وی می تواند وجه چک را، از بانک دریافت نماید.

صادر کننده چک باید معادل مبلغ چک، در بانک وجه داشته باشد زیرا، همان طور که در تعریف مزبور بیان شده، چک وسیله استرداد وجه یعنی وسیله دریافت آن به وسیله سِفته و برات که وسیله اعتبار هستند، وسیله اعتبار نیست. بلکه وسیله دریافت و پرداخت می باشد و لذا در واقع، به جای پول نقد به کار می رود.

صورت چک

به موجب قانون تجارت، «در چک باید محل و تاریخ صدور قید شده و به امضای صادر کننده برسد». _ «چک ممکن است در وجه حامل یا شخص معین یا به حواله کرد باشد».

بانکها دسته چک هایی در اختیار کسانی که در آنها صاحب حساب جاری هستند، قرارمی دهند. در هر برگ چک های مزبور، مندرجاتی قید گردیده که صورت چک را تشکیل می دهد. صادر کننده چک باید محلهای خالی موجود در برگ چک را برکند وآن را امضاء نماید تا قابل پرداخت به وسیله بانک مربوط باشد. در روی چک، نام بانک مربوط و شعبه ای که چک را می پردازد، قید شده است. علاوه بر آن شماره حساب دارنده چک نیز در موقع تحویل دسته چک به مشتری، روی برگهای چک درج می گردد. هر برگ چک دارای ته چک نیز هست که صادر کننده با یادداشت مطالبی، از قبیل چک، نام گیرنده، مانده حساب و غیره، می تواند از وضع موجودی و حساب خود در بانک مطلع باشد.

اضافه می شود که «از هر برگ چک که از طرف بانکها چاپ می شود، در موقع چاپ، دو ریال حق تمبر اخذ می شود». به تصریح قانون «بانکها مکلفند در روی هر برگ چک، نام و نام خانوادگی صاحب حساب را قید نمایند».

با توجه به گفتار فوق، می توان گفت که صورت چک عبارت از مطالب زیر
می باشد

۱) تاریخ صدور:

تاریخ صدور چک، باید به تعیین روز و ماه و سال باشد، بهتر است به حروف نوشته شود. ولی بانک ها، چکی را نیز که در تاریخ آن به عدد نوشته شده باشد، قبول می کنند. اهمیت تاریخ چک از این نظر است که دارنده چک، به طوری که (شماره ۱۱۵۸) ذکر خواهد شد، باید ظرف مدت معینی از آن، برای مطالبه وجه چک، به بانک مراجعه نماید. در غیر این صورت، دعوی او علیه ظهرنویسها، مسموع نخواهد بود. بنابراین، قید تاریخ صدور از این نقطه نظر، ضروری است. علاوه بر آن، بانکها از قبول و پرداخت چکی که تاریخ صدور نداشته باشد، خودداری می کنند.

۲) محل پرداخت:

محل پرداخت چک باید روی آن قید گردد. روی اوراق چکی که بانک در اختیار مشتریان خود قرار می دهد، مکان شعبه بانک، که چک در آن قابل پرداخت است، قید گردیده و بدین وسیله محل پرداخت چک معلوم می شود.

۳) محل صدور:

قید محل صدور در چک را، همان طور که گفته شد، قانون تجارت متذکر شده است. دارنده چک، باید ظرف مدت معینی، وجه آن را از بانک مطالبه کند، والاّ دعوی او علیه ظهرنویس ها، مسموع نخواهد بود. چون مدت مزبور، به طوری که (شماره ۱۱۵۸) گفته خواهد شد، از لحاظ اینکه بانک پرداخت کننده، در محل صدور چک، قرار داشته یا نداشته باشد، متفاوت است، اذا تعیین محل صدور در چک، حائز اهمیت می باشد. با وجود ای، در اوراق چک موجود، قید محل صدور، پیش بینی نشده است.

هر گاه محل صدور چک، در روی چک قید نشود، به نظر می رسد که می توان محل شعبه بانک را که در روی چک قید شده، و چک بر عهده آن صادر می شود، محل صدور چک محسوب داشت. مگر اینکه دارنده چک، ثابت نماید که چک در محل دیگری صادر شده است.

۴) نام پرداخت کننده (محالٌ علیه):

پرداخت کننده چک، بانکها هستند. هر بانکی نام خود را، روی برگهای چک که به مشتریان خود می دهد، قید می کند.

۵) نام و امضای صادر کننده:

چکی که از طرف صادر کننده امضاء نشده باشد، فاقد ارزش است. علاوه بر آن، امضای صادر کننده بر روی چک، باید با نمونه امضای وی که در بانک مربوط موجود است، در حدود عرف بانکداری، مطابقت داشته باشد، در غیر این صورت، بانک از پرداخت وجه آن خودداری خواهد کرد.

۶) مبلغ چک:

با توجه به تعریف چک که صادر کننده به وسیله چک، وجهی را مسترد یا به دیگری واگذار می نماید. بنابراین لازم است که با قید مبلغ، مقدار این وجه معلوم گردد. مبلغ چک به حروف و عدد، هر دو نوشته می شود. در صورت وجود اختلاف بین آنها، بانک از پرداخت چک خودداری می نماید. برای رفع اختلاف صادر کننده می تواند مبلغ صحیح را در پشت چک نوشته و امضاء نماید. ایضاً در صورت وجود قلم خوردگی یا تصحیح اشتباه یا تغییر در متن، لازم است که صحیح آن در پشت چک نوشته شده و به وسیله صادر کننده، امضاء گردد.

در صورت قید نشدن مبلغ، بانک به علت معلوم نبودن وجهی که باید بپردازد، از پذیرفتن چک خودداری خواهد کرد. علاوه بر آن صدور چک بدون مبلغ، که به آن چک سفید امضاء گفته می شود، ممنوع است و طبق قانون صدور چک، به طوری که (شماره ۱۱۹۹) گفته خواهد شد، صادر کننده در صورت شکایت دی نفع و عدم پرداخت، به مجازات حبس از شش ماه تا دو سال و یا جزای نقدی از یک صد هزار ریال تا ده میلیون ریال، محکوم خواهد گردید.

به این پست رای بدهید
اشتراک گذاری در facebook
اشتراک گذاری در twitter
اشتراک گذاری در linkedin
اشتراک گذاری در telegram
اشتراک گذاری در whatsapp
خرید فایل
خرید فایل
وب‌سایت خرید فایل از سال 1395 شروع به فعالیت و ارائه خدمات به دانشجویان گرامی کرده است. البته فایل‌هایی که در این وب‌سایت به فروش می‌رسد، صرفاً به عنوان منبعی برای استفاده دانشجویان در تحقیق خود است و هرگونه سوءاستفاده از آنها، به عهده خود فرد می‌باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

معادله امنیتی *محدودیت زمانی مجاز به پایان رسید. لطفا کد امنیتی را دوباره تکمیل کنید.