تعداد صفحات : ۳۱ | قابل ویرایش
مقدمه:
زندگی همانند جریان رودخانه است که در مسیر رشد از مبدا حرکت تا مقصد سلسله مراحل و معابری را پشت سر می گذارد انسان در سراسر عمر خود مراحلی را طی می کند که این مراحل را دوران جنینی ، نوزادی ، کودکی ، نوجوانی ، میانسالی و کهنسالی یا پیری تشکیل می دهد هر یک از این مراحل و دوره ها دارای ویژگی های خاص خود است و فردی که از یک مرحله به مرحله دیگری از زندگی وارد می شود با کوله باری از دوره گذشته و با امید فراوان جهت پیشرفت و ارتقا به سطح بالاتر وارد دوره یا مرحله دیگر می شود. ( میلانی فر )
اصطلاحاتی مانند سالمند ، سالخورده ، مسن ، کهنسال ، پیر و نظایر آن در مورد کسانی به کار می رود که ۶۰ سال یا بیشتر از سن آنان گذشته باشد ولی به طور کلی پیری یک امر نسبی است و می توان گفت که یک فرد ۱۰ ساله نسبت به یک فرد ۱ ساله ۱۰ سال پیرتر است و پیری به معنای واقعی وجود ندارد . احساس پیری یک مساله درونی و روانی است و در افراد متفاوت است ( شاملو ، ۱۳۶۴ )
پیری روز به روز مساله جدی و بزرگی در کشورهای در حال پیشرفت و پیشرفته می شود و بخصوص افراد پیر و طرز زندگی آنان اکثرا مسائل روانی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی و … پیش می آورند . دوران پیری از نظر بهداشت روانی بسیار حایز اهمیت است و از نظر پیشگیری باید به خاطر داشت که معمولی ترین بیماریهای روانی در فراد پیر عبارتند از پیسکوزای پیری ، اختلالات روانی ناشی از اختلالات عروقی ، کمبود اکسیژن و از بین رفتن فعالیت های عادی مغز که با کم شدن روابط اجتماعی ، از دست دادن مسئولیت ، تربیت پسران و دختران بعلت ازدواج و جدا شدن آنها بازنشته شدن و از دادن نزدیکان و اطرافیان توام می گردد . ( میلانی فر )
اهمیت و ضرورت تحقیق:
اختلالات روانی ، همچون بیماریهای جسمانی در میان افراد مسن شایع می باشند . چنین مشکلاتی ، قسمت اعظم وقت صرف شده برای افراد من در مراقبت های اولیه و نسبت زیادی از موارد ویزیت سرپایی و یا بیمارستانی افراد ۶۵ سال و مسن تر را به خود اختصاص می دهند اگرچه اختلالات روانی سنین بالا ویژگی های خاص خود را دارا می باشند اما با اختلالات مربوط به سنین جوانتر ، تفاوت عمده ای ندارند .
در اروپای غربی حدود ۱۵ درصد جمعیت در سنین بالا تر از ۶۵ سالگی به سر می برند این نسبت ، به ویژه نسبت افراد مسن تر از ۸۵ سال ، در کشورهای توسعه یافته و کشور های کمتر توسعه یافته ، همچنان رو به افزایش دارد در طی روند طبیعی افزایش سن ، تغییرات ذیل مشاهده می گردند :
بروز تغییرات ساختاری در مغز – وزن مغز کاهش می یابد ، کمیت استطاله های سلولی رو به نقصان می گذارد و طی افزایش سن از دست رفتن انتخابی سلول ها اتفاق می افتد پلاک های حاصل از افزایش سن شایع بوده و ضایعات اسکمیک در مغز نیمی از افراد بالای ۶۵ سال به وجود می آیند .
تغییرات روانی – بر اساس نتایج حاصل از تست های هوش استاندارد ، از سنین میانسالی عملکرد شعور رو به نقصان گذاشته و حافظه کوتاه مدت نیز دچار اشکال می شود همچنین تغییراتی در شخصیت و طرز فکر فرد پدید می آید که می توان به احتیاط کاری ، سخت گیری و رها شدن از قید و بند دنیای خارج اشاره نمود .
