بررسی تأثیر یادگیری سازمانی بر افزایش کارایی کارکنان آموزش و پرورش
تعداد صفحات : ۱۱۰ | قابل ویرایش
یادگیری سازمانی فرآیندی است که طی مرحلهای از زمان برای درک بیشتر پدیدههای علمی و اتفاقاتی که در طی گذر زمان و طی مراحل مختلف در عرصه بزرگ و نوین علمی ایجاد شود باید اجرا گردد.
مقدمه
قال رسولالله(ص): اطلبواالعلم من المهد الی الهّد.
چنین گفت پیغمبر راستگو زگهواره تا گور دانش بجوی
یادگیری سازمانی فرآیندی است که طی مرحلهای از زمان برای درک بیشتر پدیدههای علمی و اتفاقاتی که در طی گذر زمان و طی مراحل مختلف در عرصه بزرگ و نوین علمی ایجاد شود باید اجرا گردد. طرز برخورد کارکنان آموزش و پرورش شاغل با یک نوآوری نهایتاً تعیینکننده موفقیت یا شکست آن مجموعه است. بسیاری از افراد عقیده دارند که کارکنان آموزش و پرورش بطور ذاتی مخالف تغییرات هستند.آیا این تفکر صحیح است؟
پاسخ به این سوال یکی از امتیازات گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است که بطور صحیح و صریح و مستقیم به این سوال پاسخ دهد. بر این اساس گزارش این سازمان کارکنان آموزش و پرورش با توجه به سطح بالای تحصیلات خود بیش از هر کس دیگری از یک دید انتقادی- خصوصاً در مورد عقاید تازه-برخوردارند به نظر میرسد هنگامی که آنها با طرحی به مخالفت بر میخیزند مخالفتشان ریشههای عمیقی داشته باشد. از دیدگاه روانشناسی، کارکنان آموزش و پرورش تمایل دارند که نوآوریهایی را که امنیت شغلی آنان را به مخاطره میافکند رد کنند و از دیدگاه علمی مطالب دلایلی هستند که تئوریهای آموزشی قادر به ارائه آنها نیست. از نظر حرفهای نیز کارکنان آموزش و پرورش تغییرات را به مثابه تجاوز به آنچه که در صلاحیت آنهاست میدانند و از اینکه افراد غیر حرفهای بدون مشاوره با آنان و بدون پیشبینی مشکلاتی که بر خود خواهد آمد( در زمینه ایجاد تغییرات) تصمیم میگیرند خشمگین میشوند. تکامل اجتماعات بشری در جهان کنونی مسائل حاد و پیچیدهای را سر راه انسان قرار داده است. مقوله و امر مدیریت که در تداوم زندگی اجتماعی ضرورت یافته است یک عنصر مهم و اساسی در هدایت سازمانهای اجتماعی است که تئوریهای مربوط به آن در اثر رشد علوم اجتماعی و انسانی و گسترش تکنولوژی، دستخوش تغییرات ژرفی شده است. مدیریت که خود یک امر بنیادی و اساسی در اداره امور سازمانها و موسسهها محسوب میشود نیازمند تکامل کیفی و هدایت است. از اینرو آموزش مدیریت به مثابه بخش متفکر و سازنده و به عنوان جرئی مهم از نیروی انسانی سازمان از اهمیت استراژیک برخوردار است بویژه در جامعه ایران که از پشتوانه فرهنگ غنی برخوردار است. مرحله اساسی را در راستای اهداف برنامهها و طرحهای آموزشی ویژه کارکنان بیش از پیش محسوس است.
آموزش کارکنان عنصر جدایی ناپذیر آموزش نیروی انسانی در موسسهها و سازمانهای گوناگون به حساب میآید و از اهمیت خاصی برخوردار است که توجه نکردن به آن آثار منفی قابل توجهی در پایهریزی این نظام خواهد گذاشت و مشکلات عمدهای را بر سر راه تحولات اداری و رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی قرار خواهد داد نظر به اهمیت و نقش کارکنان در هدایت سازمانهای گوناگون جامعه تدوین برنامههای آموزشی ویژه شاغلان در ردههای مختلف نظام مدیریت با توجه به ویژگیهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کشور ضرورتی اجتنابناپذیر است. همچنین زندگی موثر مستلزم حضور فعال و مفید اعضا و کارکنان موسسات گوناگون است در شرایط موجود با توجه به رشد سریع دانش و تکنولوژی افراد باید بصورت گسترده شرایط اجتماعیشدن و کسب دانش، مهارتها و فنون را در دوران کودکی و نوجوانی بیاموزند و در بزرگسالی به پیگیری آموزشهای قبیل و توسعه و گسترش دانش، مهارتها و تواناییها بپردازند تا از این طریق بر جامعه و سازمانهای مربوط حضور جدی و موثری داشته باشند و علاوه بر رفع نیازها و امیال خود بصورت منطقی، به اجرای نقش اجتماعی و سازمانی خویش نیز بپردازند. زیرا حیات موثر سازمانها از طریق کارآیی کارکنان و کارکنان آگاه و خلاق و توانا میسر میگردد. این امر آموزش ضمن فرمت کارکنان بخصوص کارکنان را اجتنابناپذیر میسازد و لزوم سرمایهگذاری در آموزش نیروی انسانی را به عنوان رکن اساسی توسعه گوشزد میکند.
فهرست منابع
- طوسی، محمدعلی، مدیریت و رهبری آموزشی، تهران ۱۳۶۸، چاپ دوم.
- مشاوران یونسکو، فرآیند برنامهریزی آموزشی، چاپ اول، ۱۳۷۳
- دفتر یادگیری سازمانی، تاریخچه آموزشهای یادگیری سازمانی در وزارت آموزش و پرورش
- فصلنامه مدیریت در آموزش و پرورش، شماره ۱۳و۱۴
- فصلنامه مدیریت در آموزش و پرورش، شماره ۲۵و۲۶
- فصلنامه مدیریت در آموزش و پرورش، شماره۱۱
- فصلنامه مدیریت در آموزش و پرورش، شماره ۲۷
- دکتر علی دلاور، روش تحقیق در علوم تربیتی، انتشارات دانشگاه پیامنور، ۱۳۸۸
- هرسی پال و بلانچاردکنت، مدیریت رفتار سازمان، ترجمه علی علاقهبند، تهران، چاپ چهارم، ۱۳۷۰
- احمد صافی، سازمان و قوانین آموزش و پرورش، ایران، چاپ پنجم پاییز ۱۳۷۷
- معیری، محمدطاهر، مسائل آموزش و پرورش تهران، چاپ دوم، ۱۳۷۱
- قاسمی پویا، اقبال، ویژگیهای حرفهای کارکنان سازمان، دانشگاه آزاد ایران
- دکتر اسفندیار سعادت، مدیریت منابع انسانی، قم چاپ اول پائیز ۱۳۷۵
- مجید پسران قادر، دریچهای به مدیرتی منابع انسانی، انتشارات رودکی، پائیز ۱۳۷۳
- ژانن توما، مسائل جهان آموزش و پرورش، ترجمه دکتر احمد آقازاده، انتشارات پیامنورف چاپ دوم، ۱۳۶۹
- شاتوژران، مربیان بزرگ ترجمه غلامحسین شکوهی، تهران ۱۳۷۵
- جهانشاهی، ایرج، طرح و نقشای برای تدریس ماهنامه آموزش و پرورش، تهران، دوره چهل و یکم، مهر ۱۳۷۲
- پ، دابلیو، ماسکرپور، جامعه شناسی و تعلیم و تربیت، ترجمه ناهید فخرائی، تهران، ۱۳۵۷
- یبلررابرت کاربردروانشناسی درآموزش ترجمه پروین-کریور- تهران چاپ دوم ۱۳۷۱.