رابطه مدیریت مشارکتی با خلاقیت مدیران در مدارس ابتدایی

رابطه مدیریت مشارکتی با خلاقیت مدیران در مدارس ابتدایی

تعداد صفحات : ۱۰۲ | قابل ویرایش

مشارکت یک مفهوم قدیمی است که ریشه در اداره امور عمومی و افکار مذهبی دارد. به عنوان مثال، مشارکت بر مبنای مشورت در اسلام تحت عنوان «شورا» مورد توجه قرار گرفته است.

مقدمه

مشارکت یک مفهوم قدیمی است که ریشه در اداره امور عمومی و افکار مذهبی دارد. به عنوان مثال، مشارکت بر مبنای مشورت در اسلام تحت عنوان «شورا» مورد توجه قرار گرفته است. قرآن کریم به طور صریح مدیران را مکلف می کند در اموری که نیاز به تحقیق و تفحص دارد بر مبنای مشورت به تصمیم گیری بپردازند. مشارکت و مدیریت مشارکتی یعنی درگیر شدن کارکنان در فرایند تصمیم گیری، دعوت از همه افراد به تفکر استراتژیک و قبول مسئولیت فردی برای کیفیت کار و تولیداتشان، حمایت و پاداش رفتار کارکنان که از دید آنها لحظه به لحظه ارباب رجوع را ارضاء و عملکرد سازمان را بهبود می بخشد. در هر حالت، مدل مشارکتی، نظارت اصلی بر سازماندهی تربیت و راهنمایی کارکنان، همچنین خودکنترلی را مستثنی نمی کند(حبیبی، ۱۳۸۵). مدیریت مشارکتی از دیرباز با زندگی انسان پیوند داشته است و در سراسر روزگار راه فراگشت را پیموده است.  از دویست سال پیش مدیریت مشارکتی در نظام سیاسی کشورهای غرب را یافت و آرام آرام تحول و دگرگونی کارساز را پیموده و با گذر زمان در رویارویی با  انبوهی از دشواری ها چنان رشد و بالندگی یافت که سرانجام مردمان حق آن را یافتند تا در تعیین سرنوشت خویش مختار باشند و در طراحی آینده  خود مشارکت جویند(صرافی، ۱۳۸۷).

با توجه به رشد روز افزون دانش و فن آوری و تعامل ارتباطات و قرار گرفتن آموزش و پرورش در مسیر رشد و تعالی فرصت های رشد و آموزش رایگان و همگانی مبنای خود را بر پایبندی معلمان به رشد و استعدادهای ذاتی دانش آموزان پایه گذاری کرده، معلمان به عنوان ارکان اصلی تعاملات کلاسی، توانسته اند رشد توانایی های فرزندان مدارس را بهبود بخشند. دانش آموزان در شروع مهارتهای زندگی و توسعه دادن خلاقیت خود در تمام مراحل تحصیلی نیازمند عکس العمل از شیوه های خلاقانه معلمان خود هستند، معلم الگوی خلاقانه مسئولیت دهی به فراگیر می باشد و با عمل به موقع و به جا در امر پرورش دانش آموزان می تواند نقش موثری در ارتقاء تفکر سازنده و خلاق دانش آموز باشد، خلاقیت همراه با کنجکاوی هدایت گر، چراها و چگونه ها می باشد که ذهن فعال دانش آموزان را از ابهامات رها می بخشد و معلمین چون فانوسی روشن با صبر و درایت انگیزه این فراگیران منتظر در امر تربیت معنوی و آموزشی را رشد می دهند سپس مهارتهای زندگی و شیوه برخوردبا جوامع و همچنین شیوه های خود نظمی آموزشی را معلمان با خلاقیت در فراگیر رشد می دهند و به ثمر می رساند(جواهری، ۱۳۸۹).

منابع

منابع فارسی

1. باقری مهدی، ۱۳۸۸، بررسی مدیریت مشارکتی ومقاومت کارکنان دربرابر تغییر در سازمان تربیت بدنی واداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش وپرورش، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشگاه تهران
2. برومند قاسم، ۱۳۸۳، مدیریت مشارکتی»: مفاهیم و نکات کاربردی، فصلنامه توسعه مدیریت، شماره ۴۷ و ۴۸ ، اسفند ماه ۱۳۸۱ و فروردین ۱۳۸۳، صص۶-۱۰
3. جعفری مسعود و کیمیایی،۱۳۸۶، مدیریت مشارکتی، ترجمه محمد علی طوسی ، تهران :مرکز آموزش مدیریت دولتی
4. جواهری مریم، ۱۳۸۹، مشارکت کارکنان در مدیریت مشارکتی، نهمین کنفرانس شبکه‌های توزیع نیروی برق، ادردیبهشت نهم و دهم اردیبهشت، دانشگاه زنجان
5. حاتمی مرتضی، ۱۳۸۹، بررسی عوامل موثر بر مشارکت کارکنان در نظام پیشنهادها و ارائه الگویی مناسب با توجه به سیستم مدیریت مشارکتی مخابرات قم، پایان نامه کارشناسی ارشد.
6. حبیب نیا علیرضا،۱۳۸۲، بررسی و تجزیه و تحلیل رابطه بین مدیریت مشارکتی (با تاکید بر سیستم پیشنهادها) و اثر بخشی کارکنان در حوزه ستادی سازمان بازرسی و نظارت بر قیمت و توزیع کالا و خدمات تابستان ۱۳۸۲، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران
7. حسین زاده میلاد،۱۳۸۷، اثر مدیریت مشارکتی بر بهره وری و نوآوری در سازمان‌ها، فصلنامه علوم تربیتی و زمینه های وابسته دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، دوره اول ، شماره اول، زمستان، صص۶۳-۷۳.
8. خالقی علی، ۱۳۸۷، بررسی رابطه مدیریت مشارکتی و رضایت شغلی و تمایل به تغییر کارکنان دانشگاه پیام نور و ارائه راه کارهای استقرار نظام پیشنهاد ،پیک نور، سال ششم، شماره اول، بهار ۱۳۸۷، صص ۱۴- ۲۴.
9. خانی زاد مهدی، ۱۳۸۸، مدیریت مشارکتی(نظام پیشنهادها)، نشریه کنترولر، شماره ۱۹، صص۱۱۴-۱۰۳ .
10. خدام غلامرضا، ۱۳۸۸، روشهای پژوهش در علوم تربیتی، تهران، انتشارات سمت
11. خلیل‌پور مسعود،۱۳۸۴، روش تحقیق در روان شناسی و علوم تربیتی، تهران موسسه نشر ویرایش
12. رضایی و فروزنده، ۱۳۸۰، مدیریت دانش و نقش آن در نوآوری‌های سازمانی، ماه نامه مهندسی خودرو و صنایع وابسته، سال اول، شماره ۱۰، صص۴۷ الی ۵۲
13. رهنور مهدی، ۱۳۸۰، تعیین ارتباط بین مدیریت مشارکتی و کارآفرینی در دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت ورزشی، دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشگاه تهران
14. سربدار پوریا، ۱۳۸۵، بررسی و تجزیه و تحلیل میزان اثربخشی نظام پذیرش و بررسی پیشنهادهادر شرکت بهره بداری نفت و گاز آغاجری، پایان نامه کارشناسی ارشد.
15. سیف مراد، ۱۳۷۹، رابطه بین عوامل روانشناختی و توانمندسازی کارشناسان و کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیت بدنی کشور، نشریه علوم حرکتی و ورزش، سال پنجم ، جلد اول، شماره ۹، بهار و تابستان ۱۳۷۹، صص۷۱-۸۱
16. شفیعی و مسعودی، ۱۳۸۵، آشنایی با مدیریت مشارکتی و نقش آن در بهبود بهره‌وری، فصل نامه مدیریت فردا، سال چهارم، شماره های ۱۵ و ۱۶ ، صص۱۰۱-۹۳.

منابع لاتین

1. Antonic, B & Hisrich, R.D. (2003):Clarifying the intrapreneurship concept, Journal of Small Business and Enterprise Development, Vol.10, No. 1, pp. 7-24.
2. Antoncic,B. & HISRICH ,RD.(2001): Intrapreneurship : construct ref inement and cross- cultural validation . journal of business venturing , 16,495-527
3. Arancibia , Erik) 2008): Entrepreneurship in value chains of non-timber forest products,Forest policy Journal, pages 212-221.
4. Archibong , Chi , Anyansi (2004): Technology, Infrastructure and Entrepreneurship: Role of the Government in Building a sustainable Economy, School of Business and Economics North Carolian A & T State University.
5. Armbruster, H. & Bikfalvi , A. & Lay, G.(2008): Organizational innovation: The challenge of measuring non-technical innovation in large-scale surveys, Technovation, Vol. 28, pp 644–۶۵۷
6. Brockhaus, Robert,(1980): Risk-Taking Propensity of Entrepreneurs, Academy of Management journal, vol23,no,3
7. Cornwall, J.R. & Perlman, B. (1990):Organizational Entrepreneurship, Home – wood: Irwin
8. Cook,C.W., Hunsaker,D L., & Coffey,R.E.(1997): Management and organizational behavior,USA: McGraw-Hill
9. Covin, J.G. and Slevin, D.P. (1991): A conceptual model of entrepreneurship as firm behavior, Entrepreneurship Theory and Practice, Vol. 16 No. 1, pp. 7-