بررسی رابطه بین شرم درونی و اجتناب از تجربه با اضطراب اجتماعی
تعداد صفحات : ۱۹۸ | قابل ویرایش
شرم وحیا یکی از مهم ترین صفات نفسانی است که تأثیر فراوانی بر حوزه های مختلف زندگی اخلاقی ما دارد. نقش بارز این تأثیر، بازدارندگی است.
شرم وشرم وحیا در لغت به مفهوم شرمساری و خجالت است که در مقابل آن «وقاحت» و بی شرمی قرار دارد.
مقدمه
شرم وحیا یکی از مهم ترین صفات نفسانی است که تأثیر فراوانی بر حوزه های مختلف زندگی اخلاقی ما دارد. نقش بارز این تأثیر، بازدارندگی است.
شرم وشرم وحیا در لغت به مفهوم شرمساری و خجالت است که در مقابل آن «وقاحت» و بی شرمی قرار دارد.(ابن منظور: لسان العرب، ج ۸، ص ۵۱؛ مفردات الفاظ القرآن، ص ۲۷۰، و ابن اثیر: نهایه، ج ۱، ص ۳۹۱ )
اضطراب یک واکنش بیولوژیکی حمایتی وسازش پذیر نرمال نسبت به استرس است ویک واکنش مفید در مواجه شدن با موقعیت های خطرناک است وبه ما کمک می کند تا اعمال مناسبی را در مقاتبل انجام دهیم .بنابراین احساس اضطراب یک امری طبیعی است به هر جهت اگر اضطراب اغلب به وجود آید در صورتی که هیچ دلیل واضحی نداشته باشد به یک شکل تبدیل می شود.از آنجائیکه شما برای یک مدتی مضطرب هستید به هر دلیلی اضطراب باقی می ماند زیرا به یک عادت تبدیل شده است .در شما وبدن شما روش برخورد با هر گونه استرس در اثر اضطراب ،نگرانی ،علائم فیزیکی مختلف را بدست می آورد واین تجربه از یک موقعیت به موقعیت دیگر وازیک شخص به شخص دیگر است ودر پایان هر مرحله یک احساس همراه با سختی وبدون آرامش به وجود می آیدکه احتمالاًبا بعضی علائم فیزیکی همراه است.در حد گسترده تری اضطراب به یک اوج زمانی در فردی که دارای حمله ترس است می رسد.از آنجائیکه شما اضطراب را تجربه کرده اید شما از اثرات آن نیز آگاه هستید مخصوصاً ممکن است از نشانه های آن بترسید واین به سمت اضطراب بیشتر که مانند یک چرخه متناوب است پیش می رود.(نیکزاد،محمود،۱۳۸۴،ص۱۴۳)
اضطراب به سه روش روی ما اثر می گذارد:
۱-به روشی که ما فکرمی کنیم.
۲-بدن نسبت به اضطراب در بسیاری از راههای مختلف واکنش نشان می دهد.
۳-اضطراب به نوع رفتار وچگونگی رفتار ما اثر می گذارد در بسیاری از موارد ما تمایل به عمل کردن به روشی که مقند باعث کاهش واجتناب اضطراب واثرات آن می شود داریم.
منابع و مآخذ
۱-آریانپور، منوچهر و دیگران؛ فرهنگ انگلیسی به فارسی، تهران، جهانرایانه، ۱۳۸۵، چاپ ششم، ج۲، ص۱۶۳۴.
۲-پارسا، محمد؛ روانشناسی انگیزش و هیجان، تهران، سخن، ۱۳۷۶، چاپ اول، ص۲۷۸.
۳-محسنی، منوچهر؛ جامعهشناسی عمومی، تهران، طهوری، ۱۳۸۰، چاپ هفدهم، ص۲۶۷.
۴-کوئن، بروس؛ مبانی جامعهشناسی، غلامعباس توسلی و رضا فاضل، تهران، سمت، ۱۳۸۸، چاپ بیست و دوم، ص۳۸۸.
۵-کوئن، بروس؛ مبانی جامعهشناسی، غلامعباس توسلی و رضا فاضل، پیشین، ص۳۷۹.
۶-کوئن، بروس؛ درآمدی به روانشناسی جامعه، محسن ثلاثی، تهران، ۱۳۸۶، توتیا، چاپ دوازدهم، ص۲۷۰.
۷-بدار لوک و دزیل ژوزه و لامارش لوک، روانشناسی اجتماعی، حمزه گنجی، تهران، ساوالان، ۱۳۸۹، چاپ هفتم، ص۳۳۰.
۸- پارسا، محمد؛ زمینه نوین روانشناسی، تهران، بعثت، ۱۳۸۳، چاپ بیستم، ص۲۶۳.
۹- آذربایجانی، مسعود و دیگران؛ روانشناسی اجتماعی (بانگرش به منابع اسلامی)، قم، ۱۳۸۷، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و سمت، چاپ سوم، ص۲۸۷.
۱۰- کوئن بروس، مبانی جامعهشناسی، غلامعباس توسلی و رضا فاضل، پیشین، ص۳۸۸.
۱۱- نیکزاد، محمود؛ روانشناسی اجتماعی، تهران، کیهان، ۱۳۸۴، چاپ اول، ص۱۴۳.
۱۲- توسلی، غلام عباس، نظریههای جامعه شناسی، انتشارات سمت، تهران، ۱۳۸۰.
۱۳- ستوده، هدایت اله، آسیب شناسی اجتماعی، انتشارات آوای نور، تهران، ۱۳۷۶.
۱۴- شیخاوندی، داور، آسیب شناسی جامعوی، نشر و ندیز، تهران، ۱۳۷۳.
۱۵- فرجاد، محمد حسین، آسیب شناسی اجتماعی و جامعه شناسی انحرافات، انتشارات بدر، تهران، ۱۳۶۶.
۱۶- کریم پور، صادق، روانشناسی اعتیاد، امیر کبیر، تهران، ۱۳۶۴.
۱۷- شایان مهر، علیرضا، دایره المعارف تطبیقی علوم اجتماعی، جلد اول، انتشارات کیهان، تهران، ۱۳۷۷.
۱۸- شایان مهر، علیرضا، دایره المعارف تطبیقی علوم اجتماعی و روانشناسی جلد دوم، انتشارات کیهان، تهران، ۱۳۷۹.