پایان نامه بررسی ارتباط ارتفاع قوس طولی داخلی پا با آسیب های ورزشی مچ پا و زانو در دونده های حرفه ای مرد

تعداد صفحات: ۱۰۵ | قابل ویرایش

فهرست مطالب

مقدمه …………………………………………………………………………………………………………۱۳

بخش اول

1. آناتومی پا

۱-۱-استخوان شناسی پا …………………………………………………………………………….۱۵

۲-۱-عضلات پا ………………………………………………………………………………………۱۶

2. بیومکانیک پا

۱-۲-قوس های کف پایی …………………………………………………………………………۲۰

۲-۲-قوس طولی داخلی …………………………………………………………………………….۲۱

۳-۲-تعادل در ساختار پا ……………………………………………………………………………۲۳

۴-۲-کینتیک پا ………………………………………………………………………………………۲۸

3. متد های طبقه بندی انواع پا

۱-۳-معاینه دیداری غیر کمی ……………………………………………………………………..۳۲

۲-۳-مقادیر انتروپومتریک ………………………………………………………………………….۳۳

۳-۳-شاخص های فوت پرینت …………………………………………………………………….۳۷

۴-۳-ارزیابی های رادیوگرافیک ………………………………………………………………….۴۱

بخش دوم

فصل اول

بیان مسأله …………………………………………………………………………………………۴۵

دلایل انتخاب موضوع ………………………………………………………………………….۴۷

فصل دوم

مروری بر مطالعات پیشین ………………………………………………………………………۵۰

فصل سوم

اهداف ……………………………………………………………………………………………..۵۷

فرضیات ……………………………………………………………………………………………۵۷

فصل چهارم

متغیر های تحقیق …………………………………………………………………………………۵۹

تعریف متغیر ها ……………………………………………………………………………………۵۹

نوع مطالعه …………………………………………………………………………………………۵۹

روش جمع آوری اطلاعات …………………………………………………………………….۶۰

جامعه مورد مطالعه ……………………………………………………………………………….۶۰

تعداد نمونه ………………………………………………………………………………………..۶۰

روش نمونه گیری ………………………………………………………………………………..۶۰

ملاحظات اخلاقی ……………………………………………………………………………….۶۰

روش کار ………………………………………………………………………………………….۶۱

فصل پنجم

یافته های تحقیق ………………………………………………………………………………….۶۸

فصل ششم

بحث ……………………………………………………………………………………………….۷۹

نتیجه گیری ……………………………………………………………………………………….۸۶

محدودیت های طرح و پیشنهادات برای مطالعات آتی ……………………………………۸۶

پیوست

پرسشنامه شماره یک ……………………………………………………………………………۸۹

پرسشنامه شماره دو ………………………………………………………………………………۹۰

فرم رضایتنامه ……………………………………………………………………………………..۹۱

جداول ضمیمه …………………………………………………………………………………….۹۲

تعریف واژه ها ………………………………………………………………………………………….. ۹۶

منابع مورد استفاده ………………………………………………………………………………………۹۸

عضلات دورسی فلکسور مچ پا

تمامی عضلاتی که در جلوی محور عرضی قرار گرفته اند دورسی فلکسورهای مچ پا محسوب می شوند، اما این عضلات را می توان بسته به موقعیت آنها نسبت به محور طولی پا به دو گروه فرعی دیگر تقسیم نمود:

دو عضله ای که داخل این محور قرار می گیرند، یعنی اکستانسور هالوسیس لانگوس و تیبیالیس قدامی، همزمان اداکشن و سوپینیشن را به وجود می آورند. تیبیالیس قدامی که از محور طولی دورتر قرار گرفته اداکتور و سوپیناتور قدرتمند تری است.

دو عضله ای که خارج محور طولی قرار دارند یعنی اکستانسور دیژیتوروم لانگوس و پرونئوس ترشیوس همزمان ابداکتور و پروناتور می باشند و پرونئوس ترشیوس در مقایسه با اکستانسور دیژیتوروم پروناتور و ابداکتور توانمندتری است.

از این رو برای نیل به دورسی فلکشن خالص مچ پا، بدون هر گونه اداکشن و سوپینیشن یا ابداکشن و پرونیشن، این دو گروه عضله می باید همزمان و به صورت متوازن به انقباض در آیند.

لذا این عضلات آنتاگونیست و سینرژیست یکدیگر محسوب می شوند. از چهار عضله مسئول دورسی فلکشن مچ پا، دو عضله مستقیماً به استخوان های تارسال و متاتارسال منتهی می شود؛ تیبیالیس قدامی به کونئیفورم داخلی و متاتارس اول ختم می شود و پرونئوس ترشیوس به دورسوم قاعده متاتارس پنجم اتصال می یابد.

بنابراین عملکرد آنها بلاواسطه و مستقیم است و نیازی به کمک عضلات دیگر نیست. این امر در دو دورسی فلکسور دیگر مچ پا صادق نیست و اکستانسور دیژیتوروم  لانگوس و اکستانسور هالوسیس لانگوس از طریق انگشتان روی پا عمل می کنند و لذا در صورتی که انگشتان بطور پسیو یا توسط عضلات اینتراسئوس در وضعیت صاف یا فلکشن قرار گیرند، در این صورت این عضلات قادر به دورسی فلکشن مچ پا خواهند بود؛ اما اگر اینتراسئوس ها فلج شوند، فلکشن مچ پا با دفورمیتی چنگالی شدن انگشتان همراه خواهد بود.

عضلات پلنتار فلکسور مچ پا

تمامی پلنتار فلکسور های مچ پا در خلف محور عرضی مچ پا قرار دارند. شش پلنتار فلکسور در مچ پا وجود دارند که در عمل تری سپس سورای (گاستروکنیموس) از پلنتار فلکسور های کارآمد است. هرنوع حرکتی که با اکستنشن همزمان مچ پا و زانو مثل صعود از کوه و یا دویدن همراه باشد، فعالیت گاستروکنیموس را تسهیل می کند.

وقتی از وضعیت دورسی فلکشن مچ پا و اکستنشن زانو شروع می کنیم، تری سپس سورای به حداکثر کارآیی می رسد و با انقباض خود مچ پا را به پلنتار فلکشن می برد.

علاوه بر تری سپس سورای پنج عضله دیگر نیز به پلنتار فلکشن مچ پا کمک می کنند. پرونئوس برویس و پرونئوس لانگوس در خارج محور طولی پا قرار می گیرند و همزمان در پا ابداکشن و پرونیشن نیز ایجاد می کنند. تیبیالیس خلفی، فلکسور دیژیتوروم لانگوس و فلکسور هالوسیس لانگوس در داخل محور طولی قرار می گیرند و همزمان اداکشن و سوپینیشن تولید می کنند.

پلنتار فلکشن خالص تنها نتیجه فعالیت متوازن عضلات خارجی و داخلی می باشد. با این همه عملکرد این عضلات را که می توان پلنتار فلکسور های کمکی نامید، در قیاس با تری سپس سورایی نسبتاً کم است.

قدرت تری سپس سورایی معادل ۶۵ کیلوگرم وزن است، در حالیکه توان کل پلنتار فلکسورهای کمکی معادل ۵/۰ کیلوگرم وزن، یعنی یک چهاردهم توان کل می باشد.

پس از پارگی تاندون آشیل وقتی پا آزاد و بدون تحمل وزن باشد، پلنتار فلکسورهای کمکی می توانند به صورت فعال مچ پا را به پلنتار فلکشن ببرند. اما تنها تری سپس سورایی قادراست به فرد امکان دهد تا روی نوک انگشتان بایستد. از بین رفتن این حرکت علامت تشخیصی پارگی تاندون مذکور است.

عضلات پروناتو

این عضلات در خلف محور عرضی و خارج محور طولی قرار می گیرند و همزمان حرکات پلنتار فلکشن، ابداکشن و پرونیشن را تولید می کنند. پرونئوس برویس به توبرکل خارجی قاعده متاتارس پنجم ختم می شود.

عمل ابداکتوری این عضله کاراتر از پرونئوس لانگوس است و با بالا بردن متاتارس های خارجی در نیمه قدامی پا پرونیشن تولید می کند. عضلات پرونئوس ترشیوس و اکستانسور دیژیتوروم لانگوس، عضله مذکور را در این عمل همراهی می کنند و در عین حال مچ پا را نیز به دورسی فلکشن می برند.

پرونئوس لانگوس هم در حرکات پا و هم در حرکات استاتیک و دینامیک قوس های کف پایی نقش بسزایی را ایفا می کند.

1. این عضله مثل پرونئوس برویس یک ابداکتور است و کانترکچر آن سبب انحراف پا رو به خارج می شود. در عین حال مالئول داخلی بطور قابل ملاحظه ای به بیرون برآمده می شود.
2. این عضله به صورت مستقیم و بویژه غیرمستقیم پلنتار فلکشن تولید می کند؛ مستقیم با پایین بردن سرمتاتارس اول و غیرمستقیم با کشیدن متاتارس اول رو به خارج، بطوری که متاتارس های داخلی و خارجی به اصطلاح قطعه واحدی را می سازند. تری سپس سورای به عنوان یک پلنتار فلکسور –بطور مستقیم- تنها روی متاتارس خارجی عمل می کند. لذا با کوپل شدن متاتارسهای خارجی و داخلی، این عضله باعث می شود تا کشش تری سپس در یک آن روی تمامی متاتارس ها عمل کند.
3. این عضله یک پروناتور است. وقتی پا از زمین جدا می شود، پرونئوس لانگوس سر متاتارس اول را پایین می برد و پرونیشن همراه با پایین آمدن قوس داخلی اتفاق می افتد.

عضلات سوپیناتور

تیبیالیس پوستریور یکی از مهمترین عضلات سوپیناتور می باشد که به توبرکل استخوان ناویکولا متصل می گردد. این عضله از روی مفاصل تارسال عرضی و ساب تالار و مچ پا می گذرد و همزمان روی هر سه مفصل عمل می کند. این عضله با کشش ناویکولا رو به داخل ادکتور قدرتمندی است، از این رو آنتاگونیست بلافاصله پرونئوس برویس محسوب می شود.

بواسطه اتصالات آن به استخوان های تارس و متاتارس، سوپینیشن تولید می کند و در حفاظت و ترتیب قرارگیری قوس های پلنتار نقش حیاتی دارد و فقدان مادرزادی این اتصالات پلنتار به عنوان یکی از علل پس پلانوس قلمداد شده است.در خلال پلنتار فلکشن و اداکشن، عضلات فلکسور هالوسیس لانگوس و فلکسور دیژیتوروم لانگوس به این عضله کمک می کنند.

تیبیالیس قدامی و اکستانسور هالوسیس لانگوس در قدام محور عرضی و داخل محور طولی قرار می گیرند. از این رو همزمان در مچ پا دورسی فلکشن، اداکشن و سوپینیشن بوجود می آورند. تیبیالیس قدامی در نقش یک سوپیناتور کارآمدتر از یک ادکتور است و از طریق بالا کشیدن تمامی ساختارهای قوس طولی داخلی عمل می کند.

این عضله قاعده متاتارس اول را روی کونئیفورم داخلی بالا می کشد، بطوریکه سرمتاتارس نیز بالا می آید. قدرت عملکرد آن در نقش ادکتور از تیبیالیس خلفی کمتر است و همراه با تیبیالیس خلفی اداکشن و سوپینیشن خالص ایجاد می کند.

منابع

1. Kapandji Ia. The physiology of the joints. 5^th ed. Edinburgh. Churchill LivingStone 1987.
2. Nordin M, Frankle  VH. Basic biomechanics of the musculoskeletal system. 3^th ed. Philadelphia. Lippincott Williams & Wilkins 2001.
3. Huang CK, Kitaoka HB, An KN, et al. Biomechanical evaluation of longitudinal arch stability. Foot Ankle 1993; 14: 353-357
4. Thordarson DB, Schmotzer H, Chon J, et al. Dynamic support of the human longitudinal arch. Clin Orthop 1985; 316: 165-172
5. Kitaoka HB, Luo Zp, An KN. Effect of posterior tibial tendon on the arch of foot during simulated weight-bearing: Biomechanicalanalysis. Foot Ankle Int 1997; 18: 43-46
6. Daly PJ, Kitaoka HB, Chao EYS. Plantar fasciotomy for intractable plantar fascitis: Clinical results and biomechanical evaluation. Foot Ankle Int 1992; 13: 188-195
7. Manter JT. Movemet of subtalar and transvers tarsal joint. Anat Rec 1941; 80: 397-402
8. Cavanagh PR, Rodger MM, Iiboshi A. Pressure distribution under symptom-free feet during barefoot standing. Foot Ankle 1987; 7: 262-276.