مقاله جوشکاری با قوس الکتریکی در پناه گاز محافظ

تعداد صفحات: ۶۴ | قابل ویرایش

مقدمه جوشکاری با قوس الکتریکی در پناه گاز محافظ

تجربه نشان داده که در صورتی که بتوانیم از ورود هوا به منطقه جوش پیش گیری کنیم، جوش از خواص شیمیایی و فیزیکی بهتری برخوردار خواهد بود. در این جا کلمه هوا به مخلوطی از گازهای اکسیژن، نیتروژن و بخار آب که همگی باعث کاهش کیفیت جوش می شوند، اطلاق می گردد.

باید اضافه کرد که اکسیدهای فلزی و گرد و غبار و ذرات پراکنده در هوا نیز باعث کاهش کیفیت جوش می گردند. در بسیاری از مراحل جوشکاری با قوس الکتریکی و هم چنین لحیم کاری و لحیم کاری سخت، گازهای حاصل از سوختن پوشش الکترودها و هم چنین گازهایی که مخصوص این کار پیش بینی شده اند از ورود و تماس هوا و دیگر عناصر مضر به منطقه جوش جلوگیری می کنند.

اصول اساسی جوشکاری با قوس الکتریکی

اصول کار این طریقه جوش کاری بسیار ساده است. الکترود گیر که در این جا به آن تفنگ یا مشعل هم گفته می شود طوری طراحی شده که علاوه بر الکترود، جریانی از یک گاز خنثی مانند بی اکسید کربن، هلیوم یا آرگون را نیز از خود عبور می دهد.

غرض اصلی از استفاده از یک گاز محافظ در خلال جوش کاری، در امان نگه داشتن فلز مذاب از ورود و تماس اکسیژن هوا و سایر گازهای مزاحم موجود در آن، به منطقه جوش می باشد. در این طریقه، با حذف اکسیداسیون و سایر ناخالصی های موجود، جوش کاری بر روی فلزاتی که با سایر طرق جوش کاری غیر ممکن و یا بسیار دشوار است ممکن می گردد. این طریقه جوش کاری با روش دستی، خودکار و نیمه خودکار مرسوم و متداول است.

در موقع کار با این روش جوش کاری، گازی که از داخل الکترود گیر عبور می کند و اطراف الکترود را در بر می گیرد، به محض خروج از الکترود گیر، آتمسفر محیط را با فشار پس زده و الکترود، قوس و منطقه مذاب را از ورود هوای اطراف در امان نگه می دارد. جوشکاری با قوس الکتریکی در پناه گاز خنثی سه مزیت اساسی نسبت به جوش کاری ساده با قوس الکتریکی دارد.

مرتب کردن یک کارگاه جوش کاری TIG

یک کارگاه کامل TIG شامل لوازم و تجهیزات زیر خواهد بود:

کابین جوش کاری – سیستم تهویه – میز کار – دستگاه قوس الکتریکی – سیلندر گاز محافظ – رگولاتور سیلندر و جریان سنج – لوله گاز محافظ – کابل الکترود – کابل زمین – مشعل مخصوص برای نگه داری تنگستن (با سیستم خنک شونده به وسیله هوا) و شیر قطع و وصل گاز. البته تمام این تجهیزات فقط برای سیستمی که به توسط هوا خنک شود مناسب می باشند. در صورتی که مشعل به وسیله آب خنک شود دستگاه های اضافی زیر نیز لازم می باشند:

شیر آب – لوله برای انتقال آب – لوله ای برای تخلیه و انتقال آب خروجی به فاضلاب – و الکترودگیر مخصوص تنگستن که به وسیله آب خنک می شود. بیش تر اوقات، لوله آب وگاز و کابل جوش کاری در یک لوله واحد دیگر جاسازی می شوند. معمولاً جریان آب خروجی را از میان کابل الکترود عبور می دهند. خنک کنندگی آب این امکان را می دهد که از کابل های نازک تری استفاده کنیم تا وزن مشعل سبک تر شده و قابلیت انعطاف آن افزایش یابد.

باید توجه داشت که چون قوس الکتریکی برای چشم و سایر اعضای بدن مضر ایت، حتماً باید کارگر را به تجهیزات حفاظتی مناسب، مجهز نمود.

میز کار جوش کاری نیز می تواند متناسب با نوع کار از نوع موتور – ژنراتور یا یک سو کننده باشد. اغلب ماشین های جوش کاری به سیستمی مجهزند که به خصوص در شروع قوس، مدار از جریان بسیار زیادی که فرکانس بالایی هم دارد برخوردار گردد. سیلندر گازی که در این جا مصرف می شود بسیار شبیه سیلندر اکسیژنی است که در فصل هشتم توضیح دادیم.

راه اندازی یک کارگاه جوش کاری TIG

قبل زا شروع کار، کارگاه باید کاملاً مورد بازرسی قرار گیرد. اتصالات کلیه مدارهای الکتریکی باید محکم و پاکیزه باشند. اتصالات سیستم گازرسانی هم باید کاملاً محکم باشند. سیلندر گاز باید به طور مطمئنی در جای خود تثبیت شده باشد تا خطری متوجه کارکنان کارگاه و خود سیلندر نشود. یک گازسنج که بر روی سیلندر گاز نصب می شود. در موقع تنظیم باید توجه داشت که بالای گلوله نشان داده شده، میزان جریان را مشخص می کند. باید بین  تا  مقدار استفاده شده در روش DCSP باشد.

تنظیم و تناسب شدت جریان با ضخامت قطعه کار، شبیه دستورات داده شده در مورد جوش کاری معمولی با قوس الکتریکی است. سوراخ الکترود گیر باید متناسب با اندازه الکترود تنظیم و انتخاب شود و به همین ترتیب میزان شدت جریان و اندازه عبور جریان گاز نیز باید به نسبت آن ها کم و زیاد شود.

به هر حال همیشه از دستورات کارخانه سازنده دستگاه یا الکترود پیروی کنید. در شکل ۱۱ – ۱۲ قطر داخلی الکترود گیر و میزان عبور جریان متناسب با هر یک داده شده است. البته باید توجه داشت که تغییرات مزبور ناشی از کم و زیاد شدن قطر الکترود تنگستن می باشند.