تعداد صفحات: ۲۷ | قابل ویرایش
فهرست مطالب
۱-اجراء شالوده
۱-۱)شالوده گسترده
۱-۲)شالوده منفردونواری
۱-۳)نحوه اجرای شالوده
۱-۴)مشخص کردن مکان ستون
۱-۵)بتن ریزی شالوده
۲-اجراء ستون ها
۲-۱)نحوه تهیه آرماتور ستون
۲-۲) تهیه قالب مناسب ستون
۲-۳)بتن ریزی ستون ها
۲-۴)آب باشی ستون ها
اجراءشالوده:
شالودهها در ساختمان‌های مسکونی، معمولاً به شکل شالوده‌های منفرد و نواری و گسترده هستند.
شالوده گسترده:
این نوعشالودهمعمولاً در زمین‌هائی مورد استفاده قرارمی‌گیرد که ظرفیت باربری خاک آن بسیار کم باشد. به این ترتیب اجرای شالوده برای کل سطح سازه ضروری است.
در این نوع شالوده، کل سطح زیر سازه را آرماتوربندی می‌کنند. در این نوع شالوده بدلیل افزایش لنگر در یک محدوده کم نمی‌توان میلگردهای شالوده را برای لنگر بیشینه طراحی نمود چون در این حالت شالوده کاملاً غیر اقتصادی است از طرفی شالوده باید برای لنگر بیشینه، طراحی گردد بنابراین طبق تشخیص مهندس محاسب ابتدا میلگردهای شالوده را برای یک لنگر بهینه طراحی می‌کنند سپس قسمتهائی را که لنگر موجود از لنگر طراحی بیشتر است، بوسیله میلگردهای اضافی، تقویت می‌کنند.
شالوده منفرد و نواری:
در اکثر سازه‌ها از این نوع شالودهها استفاده می‌گردد. درشالودهمنفرد برای هر ستون، یک شالوده طراحی می‌گردد. سپس تمامی شالودهها را بوسیله شناژ بتنی (که آن هم دارای آرماتور است) به هم متصل می‌کنند که این کار جهت یکپارچه‌سازیشالودهدر مقابل نیرو‌های جانبی انجام می‌گیرد. عرض شناژ عمدتاً از عرض شالوده کوچکتر است.
در شالوده‌های نواری، شالوده برای مجموعه چند ستون که در یک راستا هستند طرح می‌گردد. در این حالت عرض شالوده در تمام نقاط یک نوار تقریباً یکسان است.
اگر شالوده پائین‌تر از سطح زمین اجرا شـود با کندن زمین در اندازه‌های داده شده و آرماتوربندی آن، به ساختشالودهمی‌پردازند ولی اگرشالودهبالاتر از سطح زمین باشد با چیدن بلوک محدوده بتن‌ریزی را مشخص می‌کنند.
مشخص کردن مکان ستونها:
قبل از بتن‌ریزی باید میلگردهای ستون را که در رویشالودهاجرا می‌شوند قرارداد. این آرماتورها به « میلگردهای ریشه ستون» معروفند.
یافتن مکان دقیق این ستونها بسیار مهم است زیرا ستونهای دیگر طبقات، طبق قرارگیری این ستونها آکس‌بندی و شاغول می‌شوند.
آرماتور ریشه ستون
ابتدا باید مکان دقیق قرارگیری ستون طبق نقشه مشخص شود. برای مشخص کردن آن فاصله آکس‌ها را در روی پی پیدا می‌کنند. بعد از آن با قرار دادن یک خاموت در بالا و یک خاموت در پائین آرماتور شالوده در مکان موردنظر، آنها را با سیم به آرماتور شالوده متصل می‌کنند.
این خاموت هم برای مشخص کردن مکان ستون مناسب است و هم برای نگهداری آرماتور ستون در هنگام بتن‌ریزی کاربرد دارد. نکته قابل توجه این است که علاوه بر رعایت فاصله آکس‌ها باید سعی شود امتداد قرارگیری خاموت‌ها (ستونها) نیز کاملاً یکسان باشد.
سپس میله‌گردهائی را که به اندازه ضخامت شالوده به علاوه طول انتظار یا طول ستون مربوط (به دلخواه) بریده شده‌اند و در زیر خم درجه دارند، را طوری در جای مربوط قرار می‌دهند که تمامی خم‌ها رو به بیرون باشند. بعد از آن، میله‌گردها را بوسیله سیم به آرماتور شالوده و خاموت‌های ستون متصل می‌کنند.
بتن‌ریزی:
با اتمام مراحل فوق نوبت به بتن‌ریزی است. در تهیه بتن برای شالوده، از دانه‌های با قطر حداکثر استفاده شده است که از نوع سنگ شکسته می‌باشند. برای تهیه بتن هر بار در بتُنیر، دوحجم ماسه (ریزدانه) و یک حجم شن (درشت‌دانه) و سیمان (یک پاکت) و حدود شش سطل آب می‌ریزند.
پیش از بتن‌ریزی سطح تمامی بلوک‌ها را بوسیله یک پوشش نایلونی می‌پوشانند تا آب موجود در بتن از طریق بلوک‌ها جذب نشود.
بتن‌ریزی شالوده به صورت یکپارچه انجام می‌گیرد و تمام محوطه بتن‌ریزی می‌گردد. در هنگام بتن‌ریزی، از ویبراتور جهت ویبره کردن بتن استفاده می‌گردد و پس از پایان بتن‌ریزی سطح آن را صاف می‌کنند.
