مقاله سیستمهای مختلف ترمز و مقایسه سینماتیکی آنها با یکدیگر

تعداد صفحات: ۶۱ | قابل ویرایش

ترمز مکانیکی

این سیستم به سیستم سیمی نیز معروف است. در این سیستم انتقال نیرو از محل نیرو، بوسیله ی راننده تا چرخها بوسیله المانهای مکانیکی از قبیل سیم و یا مکانیزمهای میله ای و یا بادامکی صورت  می گیرد. برای مثال نوع سیمی، می توان از ترمز دوچرخه ها، ترمز خودروی ژیان و ترمز دستی خودروهای سواری و برای نوع میله ای می توان به ترمز عقب موتور سیکلت های پرقدرت اشاره کرد.

وقتی اهرم (۱) در جهت عقربه های ساعت، حول محور ثابت شده بگردد، رابطه های (۲) و (۳)، کفشک های (۴) و (۵) را به سطح خارجی چرخهای (۶) و (۷) پرس کرده، برای اتومبیل ایجاد ترمز می کند.

ترمز الکتریکی

راههای مختلفی وجود دارد که می توان از انرژی الکتریکی جهت استفاده از سیستم ترمز و متوقف کردن خودرو استفاده نمود. بطور مثال با کنترل نمودن جریان مصرفی سیم پیچ در دستگاه ترمز می‏توان نیرویی را بوجود آورد. در یک ترمز الکتریکی متداول آرمیچر به چرخ و سیم پیچ به محور چرخ متصل است.

سیم پیچ را به محور بادامک متصل می کنند، که در موقع ارسال جریان محور بادامک دار بوسیله الکترومگنتی کشیده شده و کفشکهای ترمز را به کاسه چرخ می چسباند و سیستم ترمز فعال می شود.

در این سیستم مقدار قدرت ترمزی بوسیله ی پدال پایی یا دستی  تعیین می گردد، بدین صورت که حرکت پدال باعث تغییر مقاومت داخلی یک رئوستا می گردد و همین مقاومت باعث تغییر شدت جریان سیم پیچ شده و در نتیجه قدرت ترمز تغییر می کند.

ترمز ترکیبی

در سیستمهای ترکیبی از مجموع چند سیستم که در بالا گفته شد استفاده می شود، که هرکدام از آنها وظیفه دارند انرژی را درمسیر تعیین شده انتقال دهند. بطور مثال سیستم ترمز بادی هوای فشرده را از مخزن ذخیره هوای متراکم دریافت کرده و آن را تا محفظه ترمز در نزدیکی چرخها هدایت می کند و پس از آن سیستم ترمز مکانیکی انرژی را بوسیله شافتها میله ای فشاری، بادامکها، و غلتک ها انرژی را به کفشکهای ترمز هدایت می کند.

در نوعی دیگر سیستم پنوماتیک انرژی را از مخزن به تبدیل کننده، و سیستم هیدرولیک انرژی را از تبدیل کننده به ترمزهای چرخها میرساند.

سیستم ترمز دو کاناله و چند کاناله(دو مداری و چند مداری)

سیستم ترمزهای هیدرولیکی همانگونه که می دانیم یکی از بهترین و مطمئن ترینهاست. ولی این سیستم بصورت نخستین خود ( تک کاناله ) دارای عیب بزرگی بود , بدین ترتیب که اگر هرگاه بدلیلی شکستگی جزئی در یکی از لوله های ترمزها بوجود می آمد , در اثر نشت مایع ترمز و یا وارد شدن هوا در سیستم کلی , تمام سیستم ترمز از حالت فعالیت خود بیرون آمده و خطرآفرین می شد.

برای از میان برداشتن این عیب, خودروسازان و یا شرکتهای تولید کننده سیستم های ترمز، مجبور به تقسیم کردن نیروی ترمز در دو مدار یا کانال جداگانه بودند، بدین ترتیب که نیروی ترمز ( از طریق فشار هیدرولیک ) به دو بخش یکی برای چرخهای جلو و دیگری برای چرخهای عقب تقسیم شدند.

طراحی و تولید این سیستم جدید بسیار خوب بود ولی هنوز قانع کننده بنظر نمی رسد، چرا که در این صورت ایجاد شکستگی در لوله های ترمز جلو و قفل یا بلوکه کردن چرخهای عقب, اتومبیلها بشدت به دور خود چرخیده و از کنترل خارج می شدند.

در اینجا بود که سوئدی ها راه حل این مشکل را پیدا کردند، بدین ترتیب که کمپانی ساب SAAB ترمزهای هیدرولیکی دو کاناله بصورت ضربدری را طراحی و تولید نمود،  بدین صورت که چرخ سمت راست جلو بهمراه چرخ سمت چپ عقب از یک کانال و چرخ سمت چپ جلو بهمراه چرخ سمت راست عقب از کانال دیگر تغذیه می شدند وکمپانی های اتومبیل سازی ولوو و ب ام و بر روی طرح نسبتاً بهتری کار کردند، بدین ترتیب که هر دو چرخ جلو هر کدام از یک کانال دیگر تغذیه شده و دو چرخ عقب نیزهرکدام با کانال مستقل خود مرتبط می شدند.