تحقیق بررسی نقاشی در سبک های فوویسم، کوبیسم، هنر انتزاعی و سوررئالیسم

تعداد صفحات: ۲۸ | قابل ویرایش

چکیده

موضوع این پژوهش بررسی نقاشی در سبک های فوویسم، کوبیسم، هنر انتزاعی و سوررئالیسم است که در مورد هر یک به اختصار ، اطلاعات مفیدی در دست گذاشته شد. متاسفانه بررسی نقاشی در مورد تمام سبک‌ها میسر نشد.

هدف از این پژوهش آشنایی با برخی از سبک‌های قرن بیستم که بسیار چکیده ارائه شد ، بود که مطالب آن برگرفته از اطلاعات کتابهای هنری و تاریخی بود لذا سعی شد از اطلاعات جامع ولی مختصر استفاده گردد.

شاید این پژوهش مشوق خوبی برای بررسی دیگر سبک‌هایی باشد که دراین مجموعه ذکر نگردیده تصاویر رنگی هر بخش برگرفته از اینترنت بود که براساس موضوع هر بخش تصاویر مربوطه تهیه شد و ارائه شد و کوشش شد که به طور کلی دگرگونی قرن بیستم ( قرن مدرن ) را به خواننده آشنا سازد.

مقدمه

این مجموعه برگفته از چند کتاب است که مطالب آن بسیار کلی و دقیق است . برای گردآوری این مجموعه کوشش شده است تا حتی الامکان اطلاعات مهم و مربوطه ، مختصر ولی مفید ارائه گردد.

در مورد سبک‌های مدرن که قرن دگرگونی نقاشی و مخصوصاً گرافیک است ، آشکار است که پرداختن به کلیه‌ی سبکها ،معرفی جهان بینی موجود در پس آنها و تجزیه و تحلیل آثارشان آفریده شده در ارتباط با آنها میسر نیست چون موضوع بسیار گسترده است.

این پژوهش شامل دو فصل است که در فصل اول به اوایل قرن مدرن که همراه با تغییرات بسیار مهمی بود اشاره شد در فصل دوم چگونگی به وجود آمدن سبک‌ها ، شیوه‌هایشان و نقاشان معروف مربوطه به آن مکتب پرداخته شده نظیر ، سبک فوویسم ، کوبیسم ، هنر انتزاعی و سبک سوررئالیسم که به اختصار پرداخته شده.

 تصاویری که برای این مجموعه مورد استفاده قرار گرفته تصاویر به صورت منظم در آخر هر سبک چاپ شده که خواننده پس از آشنایی با سبک می‌تواند تصاویر مربوطه را بررسی و تجزیه و تحلیل کند . تصاویر کاملاً رنگی هستند و در رنگ آن هیچ تغییری ایجاد نشده است . لذا سعی شده تا آنجا که امکان تهیه‌ی تصاویر مناسب وجود داشته ، تصاویر تهیه و ارائه شوند تا درک مفاهیم را با ارجاع مستقیم به آثار تسهیل نماید.

هنر مدرن

دو دهه‌ی اول قرن بیستم با چنان تغییراتی همراه بود که تمام جنبه‌های زندگی بشر را دگرگون ساخت و در صورتبندی‌های سیاسی ؛ فرهنگی و اقتصادی به طور عمیقی اثر کرد . در اروپا رژیم‌های دموکراسی ، سوسیالیستی و کمونیستی جایگزین رژیم پادشاهی گردید.

صنعت وتجارت با پیشرفتهای فناوری و علمی متحول شد. اتومبیل در سال ۱۸۸۵ وهواپیما در سال ۱۹۰۳ حمل ونقل را دگرگون ساخت سینما( سال ۱۸۹۶) و ارسال پیام از رادیویی بی‌سیم ( سال ۱۸۹۵) دوران جدیدی را در ارتباطات بشر نوید داد .

در سال ۱۹۰۸ با شروع انقلاب ترک‌ها در اعاده حاکمیت قانون و اعلامیه‌ استقلال بلغارها، بیداری و استقلال طلبی ملتهای تحت استعمار و انقیاد آغاز شد . کشتار در طی اولین جنگ جهانی ، جنگیدن با کمک سلاح‌های فناوری‌ ویرانگر ، سنن و نهادهای تمدن غرب را از بنیان به لرزه درآورد .

اگر در این اوضاع پر آشوب ، هنر بصری چندین انقلاب خلاق را تجربه کرده باشد که طی آن ارزش‌ها، شیوه‌های سازماندهی فضای کار ونقش اجتماعی خود را زیر سوال برده باشد، تعجیب برانگیز نیست.

فردیت ، در هنر قرن بیستم :

به گفته‌ی ذکر گو نویسنده‌ی کتاب سیر هنر در تاریخ چنین آمده است که در قرن بیستم به ناگاه مخالفت با سنت وعرف اجتماعی که گام‌های آغازین آن در قرن ۱۹ برداشته شده بود ، قوت می‌گیرد و فردیت هنرمندان نقشی قوی‌تر ایفا می‌کند . هنرمند این سده می‌آموزد که آثار خود را آنطور که خود می‌خواهند – نه آنگونه که اجتماع از او توقع دارد – بیافریند.

همچنین موضوع باعث بروز طیفی وسیع و متنوع از آثارهنری شد که مبنای آنها فردیت هنرمند است ؛ آثاری مانوس و غیر متعارف که درک کردن ولذت بردن از آنها به مراتب دشوارتر از آثار گذشتگان و در برخی موارد ناممکن می‌نمود . اختراعات و اکتشافات سریع و جهش‌وار این قرن صحنه‌ی هنر را دگرگون کرد .

یکی از عوامل مهمی که در طرز تلقی عرفی و سنتی از هنر خلل ایجاد کرد ، اختراع دوربین عکاسی بود این پدیده ی شگفت انگیز که قادر بود اشیاء و مناظر و افراد را با دقتی بیشتر و زمانی کمتر شبیه سازی کند ، هنر نقاشی را به سوی دیگری راند.

هنرمندان فکر کردند که یا هنرشان – با ظهور این اختراع نوین – محکوم به فناست و یا اینکه می‌بایست برای آن هدف و غایتی متفاوت خلق کنند.

سبک فوویسم (ددگری)

« در نمایشگاه پاییزی » که به سال ۱۹۰۵ در پاریس دایر شد ، سیزده نقاش نوآور با « رنگ مالیهای کریه » و « بلهوسیهای وحشیانه‌ی » خود ] گفته‌‌های منتقدان و روزنامه‌های وقت [ به مقابله با سلیقه‌ی عامه‌ی مردم برخاستند ، و در آن بوته‌ی جوشان هنر ، یعنی شهر پاریس ، رسوایی تازه‌ای به پا کردند . لویی و کسل با ورود به آن نمایشگاه فریاد زد :« اینجا که قفس ددان است !…» و از آن پس عنوان « ددگری » بر آن مکتب زودگذر ، و نام « ددگران » بر ان گروهک هنری مهر خورد.

نام آوران این گروهک گرد آمده به دور ماتیس عبارت بودند از : مارکه ، دوفی ]وفات ۱۹۵۳[ ، فریس ، دورن ، و لامنک ، روئو ] وفات ۱۹۵۸[ ، مانگن ، و کمی بعدتر ، ون دونگن هلندی و والتا . ددگران با واکنشی پرخاشگرانه نسبت به شیوه‌ی دیافتگری ، و به دنباله‌ی دلزدگی از نظریه‌های هنری حاکم بر زمان ، که به عقیده‌ی آن نقاشان همه مهاری بودند.

بر پویش قریحه‌ی نوپرداز ایشان ، اعلام برخورداری از آزادی کامل در اجرای نقاشی و بیان هنری خود کردند ؛ رنگهای تند و ناب را در سطوح گسترده ، بدون تقلید از طبیعت و با هر درجه از تضاد بیواسطه که شور مهار گسیخته‌شان روا می‌دانست بر پرده نشاندند ؛ خطوط پرتوان ، ساده شده و گاهی زمخت را با گستاخی به دور اشیاء و اشکال کشیدند.

منابع

• آزبورن ، هارولد و چیلورز ، ایان ( ۱۳۸۲) سبک‌ها و مکتب‌های هنری ، فرهاد گشایش ، چاپ دوم ،تهران ، انتشارات عفاف .
• بی‌مگز ف فیلیپ ( ۱۳۸۴) تاریخ طراحی گرافیک ،ناهید اعظم فراست و غلامحسین فتح الله نوری ، چاپ اول ، تهران ، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها ( سمت ) .
• ذکرگو ، امیر حسین ( ۱۳۸۳ ) سیر هنر در تاریخ (۲) ، چاپ پنجم، تهران ، شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران.
• مرزبان ، پرویز ( ۱۳۸۵) خلاصه‌ی تاریخ هنر ، چاپ پانزدهم ، تهران ، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.