تعداد صفحات: ۳۱ | قابل ویرایش
فهرست مطالب پایان نامه اطفال مبتلا به هوچکین در بیمارستان
عنوان صفحه
مقدمه…………………………………. ۱
تاریخچه و تعریف…………………………. ۲
اپیدمیولوژی……………………………. ۳
بیولوژی……………………………….. ۴
پاتولوژی………………………………. ۵
علائم بالینی…………………………….. ۶
مقاطع آزمایشگاهی……………………….. ۷
تشخیصهای افتراقی………………………… ۷
بررسی های تشخیصی……………………….. ۸
مرحله بندی…………………………….. ۹
درمان بیماری هوچکین……………………… ۱۰
عود بیماری…………………………….. ۱۳
عوارض درمان……………………………. ۱۳
اهداف تحقیق…………………………….. ۱۶
مقیاس سنجش تحقیق………………………… ۱۷
روش تحقیق و اجرا ……………………….. ۱۸
نمودار…………………………………. ۱۹
مقالات…………………………………. ۲۶
نتیجه و بحث…………………………….. ۲۹
منابع…………………………………. ۳۱
چکیده پایان نامه بیماری هوچکین
بیماری هوچکین یک نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیکولر است که در گروه لنفوم جای دارد. در دوران کودکی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی ، لنفوم ها مقام سوم را دارا هستند.
میزان شیوع لنفوم ها معادل ۱۳% کل بدخیمی ها می باشد، در افراد زیر ۱۵ سال ۴۳% از کل لنفوم ها را هوچکین تشکیل میدهد. این بیماری قبل از سن ۵ سالگی نادر است.
تحقیق حاضر پیرامون بررسی اطفال مبتلا به بیماری هوچکین طی ۱۰ سال گذشته (از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۲) در بیمارستان شهدای تجریش می‌باشد.
از نتایج قابل ذکر این تحقیق میتوان به این مطالب اشاره کرد:
- از میان ۵۳ کودک مبتلا به هوچکین بررسی شده در بخش اطفال بیمارستان شهدای تجریش
- ۳۴ نفر مذکر و ۱۹ نفر مونث بودند که نسبت بروز در افراد مذکر به مونثبدست آمد.
- علامت شایع در این بررسی لنفودنوپاتی بود (۴/۷۵%) ، به خصوص لنفودنوپاتی گردنی.
- میانگین سن شروع بیماری ۵/۱۰-۵/۷ سالگی بود.
- شایعترین فرم هوچکین در این بررسی Mixed cellularity بود و کمترین فرم هوچکین lymphocyte predominant بود.
- در زمان تشخیص ۵/۵۸% در stage IV بودند و ۵/۲۴% در stage III بودند.
- از ۵۳ بیمار ۴/۵۸% در فاز بهبودی کامل هستند و ۳۴% در آخرین مراجعه در فاز بهبودی بوده اند اما مراجعه بعدی نداشتند (در کل ۴/۹۲% در فاز بهبودی کاملند).
مقدمه اطفال مبتلا به هوچکین در بیمارستان
بیماری هوچکین یک نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیکولر است که در گروه لنفوم ها جای دارند. در دوران کودکی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی، لنفومها (اعم از هوچکین و غیرهوچکین) مقام سوم را دارا می باشند. میزان شیوع لنفوها معادل ۱۳% کل بدخیمی ها می‌باشد و در افراد زیر ۱۵ سال ۴۳% از کل لنفوم ها را بیماری هوچکین تشکیل میدهد.
میزان بروز این بیماری در نقاط مختلف جهان متفاوت است و آمار آن بین یک تا ۱۰ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر متغیر است.
با توجه به شیوع نسبی بیماری هوچکین در میان خردسالان و بزرگسالان و تحولاتی که طی سالهای اخیر در درمان این بیماری پیدا شده است، بر آن شدیم که کلیه اطفال مبتلا به بیماری هوچکین (زیر ۱۴ سال) را که از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۲ به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه کرده اند را طی یک مطالعه گذشته نگر مورد بررسی قرار دهیم، که نتایج زیر حاصل شد:
از سال ۱۳۷۳ تا سال ۱۳۸۲ (طی یک دوره ۱۰ ساله) ۵۳ کودک مبتلا به هوچکین به این مرکز مراجعه کرده اند که در بخش اطفال تحت نظر و درمان قرار گرفته اند.
شایعترین علامت لنفودنوپاتی بدون درد (۴/۷۵%) بود که بیشتر در نواحی گردن بوده است. نسبت بروز بیماری مذکر به مونث بود، میانگین سن شروع بیماری ۵/۱۰-۵/۷ سالگی بود. در زمان تشخیص ۵/۵۸% در stage IV بودند و ۵/۲۴% در stage III بودند.
تعریف و تاریخچه بیماری هوچکین
بیماری هوچکین یک بدخیمی منحصر به فرد است که امروزه جزء نئوپلاسم های قابل علاج می‌باشد. اگر چه این بیماری میتواند سبب درگیری کل سیستم لنفاوی شود ولی غالباً بیماری در ابتدا به صورت محدود تظاهر میکند.
این بیماری برای اولین بار به صورت یک بیماری خاص توسط توماس هوچکین در سال ۱۸۳۲ شرح داده شد و متعاقب آن یافته های بالینی و پاتولوژیک بیماری در سال ۱۹۰۲ توسط Reed و sternberg شرح داده شد. اگرچه این بیماری اولین نوع لنفومی است که شرح داده شده ولی هنوز سلول منشاء آن مورد بحث است.
همزمان با پیشرفت بیماری، بزرگ شدن غدد لنفاوی، تب، عرق شبانه و کاهش وزن توام با اختلال عملکرد سیستم ایمنی سلولی ظاهر میشوند. قبل از اینکه درمان اختصاصی این بیماری در دسترس باشد، ۹۰% بیماران در عرض ۵ سال بعد از تشخیص فوت میشدند. در سال ۱۹۵۰، peters عنوان کرد که گروهی از این بیماران با کمک پرتودرمانی تنها، قابل درمان هستند.
از آن به بعد با کمک پیشرفتهای درمانی، سیر بیماری کاملاً معکوس شده و طول عمر بیماران ازدیاد یافت. در حال حاضر با کمک درمان مدرن و امروزی حدود ۹۰% کودکان قابل درمان هستند.
در دهه ۱۹۹۰ میلادی روش درمان ترکیبی تجویز شده با دوزهای کمتر (رژیم چند عامله) و اشعه با دوز کمتر و حجم درمانی کمتر به کار گرفته شد. اخیراً از شیمی درمانی با دوز بالا، برای مراحل پیشرفته بیماری و یا بیماران با ریسک بالا استفاده می‌شود.
علائم بالینی بیماری هوچکین
تظاهر شایع این بیماری به صورت بزرگ شدن بدون درد غدد لنفاوی ناحیه فوق ترقوه یا ناحیه گردنی است. این غدد لنفاوی در مقابل لنفودنوپاتی به علت التهاب، سفت تر هستند و قوام لاستیکی دارند و اگر سریع رشد کرده باشند ممکن است حساس باشند.
رادیوگرافی توراسیک جانبی و قدامی و خلفی باید انجام شود و راههای هوایی بررسی شوند. در بچه ها ممکن است لنفودنوپاتی مدیاستن با یک تیموس نرمال بزرگ اشتباه شود. لنفودنوپاتی آگزیلاری و اینگوینال ندرتاً اولین علامت هستند.
علائم سیستمیک غیراختصاصی (A) : خستگی، تهوع، کاهش وزن.
علائم سیستمیک اختصاصی (B) : سه ویژگی خاص است که شامل: تب غیرقابل توجیه و تایید شده با دماسنج (۳۸ درجه سانتیگراد T : ) و به مدت سه روز متوالی، کاهش وزن غیرقابل توجیه تا ۱۰% وزن بدن در عرض ۶ ماه و تعریق شبانه.
خارش در بیشتر مبتلایان به هوچکین دیده می‌شود ولی از نظر پیش آگهی اهمیت چندانی ندارد، خارش در بیماران با stage پیشرفته بیماری اتفاق می افتد.
خارش ممکن است همراه با بیماری کلستاتیک کبد و نوروپاتی اعصاب محیطی باشد، خارش معمولاً بعد از درمان هوچکین برطرف می‌شود.
بررسی های تشخیصی هوچکین
با یک معاینه فیزیکی دقیق و بررسی همه نواحی مربوط به گره های لنفاوی، شامل حلقه والدایر، گره های لنفاوی باید اندازه گیری شوند.
جهت بررسی حلقه والدایر باید CT- Scan از گردن بعمل آید.
عکس ساده قفسه سینه اطلاعات ابتدائی راجع به ساختمانهای داخل قفسه سینه و توسعه مدیاستن را به ما میدهد. اگر لنفودنوپاتی مدیاستن بزرگتر یا مساوی ۳۳% از بیشترین حفره و فضای داخل قفسه سینه بود درمان ترکیبی شروع می‌شود.
بیوپس از گره لنفاوی جهت تشخیص هوچکین توصیه شده است.
نواحی درگیر خارج ندولر شامل پارانشیم ریه، دیواره قفسه سینه و پلور و پریکارد باید بوسیله CT-Scan بررسی شوند. برای بررسی دقیق گره های لنفاوی زیر دیافراگم کنتراست خوراکی و وریدی لازم است. در بچه ها به علت عدم وجود چربی رتروپریتونئال ارزیابی وسعت بیماری شکم و پلور با CT-Scan مشکل است.
بیماری زیر دیافراگم با CT-Scan و MRI یا لنفوگرافی (LAG) بررسی می‌شود.
MRI گره های لنفاوی پوشش چربی رتروپریتونئال را بهتر ارزیابی میکند.
LAG در نمایش دادن داخل گره لنفاوی بی نظیر است.
به علت محدودیتهای روشهای تشخیصی فقط با روشهای هیستولوژیک، درگیری قطعی کبد و طحال را میتوان ثابت کرد.
منابع مقالات انگلیسی
- Zawitkowska- klaczynska j. and Authors, Ann univ Mariae curie sklodowska [med], 2003 ; 58(2) : 106-10.
- Panizo C. , Perez- Salazar M. and Authors, Leukemia & Lymphoma. 45(9) : 1829-33 , 2004 Sep.
- Mucci LA. ,Granath F. , Canttingius S. , Cancer Epidemiology, Biomarkers & prevention. 13(9) : 1528-33 , 2004.
- Hobbie WL. Ginsbery JP. And Authors , pediatric Blood & cancer. 44(2) : 193-6 , 2005 Feb.
- Tavani A. , Negri E. & Authors , International journal of cancer. 11394) : 629-31 , 2005 Feb 10.
- Mitarnum W. , pradutkan chana j. , Inhida T. , Asian Pac , cancer prev. 2004 Jul-Sep ; 5(3) : 268-72.
- Eshelman D. , Landier W. and Authors , Pediatr oncol Nurs. 2004 Sep- Oct ; 21(5): 271-80.
- Kosmidou IS. , Aggarwal A. and Authors, Digestive & liver Disease. 36(10) : 691-3 , 2004 Oct.
- Varan A. , Authors , Pediatric Hematology & occology. 21(5): 441-51, 2004 Jul-Aug.
- Adamson DC. And Authors , clinical neuropathology. 23(5) : 245-55, 2004 Sep- Oct.
