تعداد صفحات: ۸۰ | قابل ویرایش
فهرست مطالب
پیش‌گفتار…………………………….. ۱
مقدمه‌ای بر باس ISA……………………. 3
ISA BUS………………………………. 6
مقدمه‌ای بر کارت صوت………………….. ۴۰
اصول طراحی کارت صوت پروژه…………….. ۴۴
شرح کار قسمتهای مختلف مدار……………. ۴۷
مباحث نرم‌افزاری……………………… ۵۴
ضمیمه‌ها…………………………….. ۵۶
مقدمه
همراه با پیشرفت سیستم‌های کامپیوتری و ظهور CPU های قویتر، باسهای ارتباطی اجزاء کامپیوتری نیز، دچار تغییر و تحول شده‌اند. باس اولین کامپیوترهای IBM ، باس XT ی ۸ بیتی بود. با ظهور CPU های ۱۶ بیتی این باس جای خود را به باس AT یا ISA ی ۱۶ بیتی با فرکانس کاری ۸ مگاهرتز داد.
ظهور CPU های ۳۲ بیتی و کاربردهای سریع گرافیکی از یک طرف و مشکلات باس ISA از طرف دیگر، سازندگان کامپیوتر را بر آن داشت که به فکر ایجاد یک باس جدید و سریع باشند. بدین ترتیب باسهایی نظیر IBM Micro Channel و EISA معرفی شدند که ۳۲ بیتی بودند.
این باسها دارای سرعت بیشتری نسبت به ISA بودند و بسیاری از مشکلات آن را برطرف کرده بودند ولی باز دارای مشکلاتی بودند. مثلا IBM Micro Channel با ISA سازگار نبود و EISA دارای سازگاری الکترومغناطیسی خوبی نبود.
برای افزایش سرعت مخصوصا برای کارتهای گرافیکی یک روش این است که به جای اینکه کارتها از طریق اسلاتهای توسعه نظیر ISA به کامپیوتر وصل شوند بطور مستقیم به باس محلی کامپیوتر وصل گردند و بدین ترتیب چندین باس محلی بوجود آمد که از جمله مهمترین آنها می‌توان به باس VESA یا VLBUS اشاره نمود. بوسیله این باس می‌توان حداکثر ۳ کارت را به باس محلی CPU وصل نمود.
محدودیتهای ISA
۱- باس دیتای آن ۱۶ بیتی است و نمی‌تواند باس دیتای ۳۲ و ۶۴ بیتی پردازنده‌های پنتیوم را حمایت کند.
۲- باس آدرس آن ۲۴ بیتی است و می‌تواند MB16 حافظه را آدرس کند و قادر نیست باس آدرس ۳۲ بیتی (GB4) پردازنده‌های پنتیوم را حمایت کند.
۳- شیارهای گسترش باس ISA بزرگ بوده و علاوه بر اینکه جای زیادی را می‌گیرد به دلیل افزایش اثرات فازی و القایی فرکانس باس به ۳۳/۸ مگاهرتز محدود می‌گردد. یعنی CPU که با فرکانسهای بالا نظیر ۵۰ مگاهرتز کار می‌کند هنگام کار با ISA با نرخ ۳۳/۵۸ مگاهرتز تبادل داده می‌کند. به علت کم بودن پایه‌های زمین اثرات تابش فرکانس رادیویی و اثرات Crosstalk کاهش نیافته و ISA از نظر اجرایی دچار مشکل می‌گردد.
۴- چون وقفه‌ها (IRQها) حساس به لبه‌اند، به هر یک فقط یک وسیله می‌تواند اختصاص پیدا کند. و دو یا چند وسیله نمی‌توانند از یک پایه وقفه مشترک استفاده نماید. در سیستم‌های فرکانس بالا، وقفه حساس به لبه، به دلیل نویز در ورودی IRQ، امکان فعال شدن غلط وجود دارد.
خطوط آدرس A0-A19
A0-A19 (که به آن SA0-SA19 نیز می‌گویند) جهت دستیابی به حافظه و I/Oها مورد استفاده قرار می‌گیرند. چون سرعت CPU زیاد است و ممکن است چپ‌های جانبی با این سرعت کار نکنند و قبل از برداشتن آدرس توسط وسایل جانبی آدرس نامعتبر گردد. بنابراین آدرس را latch می‌کنیم (مثلاً توسط ۷۴۳۷۳). این کار توسط سیگنال ALE انجام می‌گیرد.
تراشه Latch توسط لبه بالا رونده ALE فعال می‌شود و خطوط آدرس در لبه پایین رونده ALE در داخل Latch قرار می‌گیرند. این کار در درون PC انجام می‌شود و خطوط فوق که در Slot موجود می‌باشند Latch شده هستند و در طول سیکل خواندن یا نوشتن ثابت می‌مانند.
A17-A23 یا :(unlatcched Address 17-23)(LA17-LA23)
همانطور که می‌دانیم در قسمت اول اسلات ISA خطوط آدرس A0-A19 وجود دارد بنابراین انتظار می‌رفت که فقط خطوط A20-A23 را داشته باشیم. اما یک المثنی از سیگنالهای A17 تا A19 در قسمت اضافه شده ISA قرار داده شده است. سیگنالهای A0-A19 در اسلاتهای ISA 8 بیتی بصورت لچ شده می‌باشند پروسه لچ به تأخیر باس آدرس اضافه می‌کند.
به این دلیل سیگنالهای LA17-LA23 لچ نشده و مستقیماً به پردازنده وصل می‌شوند. چون این سیگنالها لچ نشده‌اند در طول خواندن و نوشتن با ثبات نیستند، به این دلیل باید بوسیله کارت اضافه شده لچ شوند تا آدرس‌ها با ثبات گردد. این خطوط آدرس در لبه بالا رونده سیگنال ALE در دسترس بوده و از لبه پایین رونده این سیگنال می‌توان بر لچ کردن خطوط آدرس استفاده نمود.
