تعداد صفحات: ۲۱ | قابل ویرایش
موقعیت جغرافیایی
استان فارس در جنوب ایران بین مدارهای ۲۷ درجه و ۲ دقیقه تا ۳۱ درجه و ۴۲ دقیقه و ۵۰ درجه و ۴۲ دقیقه تا ۵۵ درجه و ۳۶ دقیقه طول شرقی نصف النهار مبدأ واقع شده است.
این استان از شمال به اصفهان و یزد ، از غرب به استانهای بوشهر و کهکیلویه و بویر احمد ، از جنوب به استان هرمزگان و از شرق به استان کرمان محدود است ، وسعت آن در حدود ۸/۱۲۱۱۲۰ کیلومتر مربع و تقریبا” رقمی معادل ۵/۷ درصد از مساحت کل کشور را در بر می گیرد .
بر اساس آخرین تقسیمات کشوری در سال ۱۳۷۹ استان فارس دارای ۱۹ شهرستان ، ۵۷ شهر ، ۶۲ بخش ۱۸۴ دهستان و ۴۳۷۸ روستای مسکونی می باشد .
میزان بارندگی متوسط سالانه در استان فارس از ۱۰۰ میلی متر تا ۴۰۰ میلی متر متغیر است و از نظر آب و هوائی جزء نادرترین مناطق کشور است که در هر زمان می توان به نسبت آب و هوای چهار فصل را در آن مشاهده کرد . بیشترین دما در شهرستانهای لار و لامرد با ۴۵ درجه سانتی گراد و کم ترین دما در شهرستانهای آباده و اقلید با ۱۰ درجه سانتی گراد زیر صفر و دمای هوا در مرکز استان ( شیراز ) بطور میانگین ۱۸ درجه سانتی گراد می باشد .
از رودخانه ها و دریاچه های مهم استان می توان رودخانه کر ، فهلیان ، شاپور ، جره ، قره آغاج ، رودبال و مزایجان و دریاچه های بختگان ، پریشان ( فامور ) طشک ( نرگس ) مهارلو ، کافتر و برم شور رانام برد .
وضعیت اقتصادی
از سابقه تاریخی مبادلات اقتصادی ایران با سایر کشورهای جهان به ویژه شرق دور بیش از سه هزار سال میگردد. فارس یا سرزمین پارس که متصل به خلیج فارس می باشد مبداء حرکت کشتی ها به مناطق جنوب شرق آسیا و سواحل آفریقا بوده است .
در فرون ۱۲ و ۱۳ هجری در دوره سلاطین صفویه ، زندیه و قاجاریه ، فارس مرکز مبادلات جنوب بوده است و تأثیرات عمیق فرهنگ ایرانی و اسلامی در مناطقی از هند ، مالزی ، اندونزی در آسیا و زنگبار در آفریقا از طریق ارتباطات تجاری و اقتصادی انجام میگرفت .
اتاق تجارت و بازرگانی فارس با سابقه هشتاد ساله یکی از قدیمی ترین سازمانهای تجــــاری کشور می باشد و بازرگانان فارس همواره روابط بسیار نزدیکی با تجار کشورهای دیگر داشته اند .
مجموعه عواملی چون اوضاع جغرافیائی منطقه و فراوانی تولید در زمینه های کشاورزی ، دامداری ، پتروشیمی و منابع عظیم گاز ، فرش و صنایع دستی و نزدیکی این منطقه به آبهای گرم خلیج فارس سبب گردیده تا از دیر باز تجارت و دادو ستد در این منطقه رشدی فراوان یافته بطوری که هم اکنون ۶۰ درصد فعالیت استان به فعالتیهای تجاری و خدماتی اختصاص دارد و تجارت و بازرگانی بخش تعیین کننده اقتصاد استان می باشد . وجود ۹۵ هزار واحد صنفی و چهار هزار بازرگان در حال فعالیت و حجم صادرات سالانه به میزان دویست میلیون دلار گویای مطلب فوق و گردش چرخه بزرگ اقتصادی در استان می باشد.
کشاورزی
کشاورزی به عنوان یکی از محورهای اصلی توسعه استان می باشد و استان فارس یکی از حاصل خیزترین مناطق کشاورزی ایران و از سرزمینهای بسیار مناسب برای کشاورزی به شمار می رود و با دارا بودن ۱۵۸۹۱۰۰ هکتار اراضی کشاورزی ( ۵/۱۲ درصدکل مساحت استان ) از استانهای محوری در بخش کشاورزی است .
محصولاتی مانند گندم ، پنبه ، جو ، برنج ، ذرت ، دانه های روغنی ، انگور ، خرما ، چغندر قنـــد ، بادام ، انجیر ، پسته ،مرکبات ، حبوبات ، گیاهان داروئی ، زیتون ، زعفران و فرآورده های جالیزی از شاخص های عمده تولید کشاورزی استان هستند که بعضا” جزء تولیدات صادراتی استان نیز محسوب می شوند .
صنایع دستی
صنایع دستی نشان دهنده ی ویژگی ها و میراث هنری و سنتی مردم یک منطقه است ، که همه یا بخشی از مراحل تولید آن با دست انجام می شود . صنایع دستی و به تعبیری دقیق تر ” هنرهای دستی ” جزئی از فرهنگ و یادگاری ارزشمند از نیاکان ماست .
صنعتگران استان فارس با فعالیت در بیشتر از ۴۵ رشته های گوناگون صنایع دستی فعالیت می کنند ، که بخشی از آن عبارت هستند از قالی بافی ، گبه باقی ، گلیم بافی ، خاتم سازی ، منبت کاری ، کاشی هفت رنگ ، قلمزنی روی فلزات ، رنگرزی گیاهی ، سفالگری ، گره چینی ، چاقوسازی ، رودوزی های سنتی ، مینیاتور سازی ، جواهر سازی ، خراطی ، تذهیب ، فلزکاری ، تراش روی شیشه ، چاپ دستی ، حکاکی ، سراجی و معرق ، رندبافی که نقشی مهم در تولید صنایع دستی کشور بازی می کنند . کیفیت و جایگاه ویژه ی این تولیدات در جهان بی مانند است .
برجسته ترین و اقتصادی ترین این رشته ها عبارت هستند از قالی بافی ، گبه باقی و گلیم بافی .
صنعتگران تولیـــــد زیراندازها در حدود ۱۸۰۰۰۰ نفر و دیگر رشته ها در حدود ۲۰۰۰۰ نفر برآورد می شوند . ارزش تولیدات استان در سال ۱۳۸۰ ، در حدود ۱۰۰ میلیون دلار است که تا سه برابر این میزان ، در شرایط مناسب اقتصادی و صادرات ، قابل افزایش خواهد بود.
