تعداد صفحات: ۱۱۲ | قابل ویرایش
فهرست مطالب
عنوان صفحه
فصل اول: کلیا ت تحقیق
مقدمه…………………………… ۱
بیان مسئله………………………. ۲
اهمیت و ضرورت تحقیق……… ……………..۶
اهداف اصلی پژوهش………………….. ۹
فرضیه های پژوهش…………………… ۹
تعریف نظری وعملی متغیرها…………… ۱۰
روش تحلیل داده ها…………………. ۱۲
فصل دوم :ادبیات وپیشینه تحقیق
مقدمه……………………………. ۱۳
تعاریف سازگاری……………………. ۱۵
سازگاری اجتماعی…………………… ۱۸
موضع گیریهای نظری درباره سازگاری
دیدگاه روان پویشی
– فروید…………….. ۲۱
– مید………………. ۲۲
– آدلر………………. ۲۳
– بالبی……………… ۲۴
دیدگاه روانی – اجتماعی
– اریکسون…………… ۲۵
– سیرز……………… ۲۷
دیدگاه رفتاری…………….. ۲۸
دیدگاه یادگیری اجتماعی…….. ۲۸
دیدگاه پدیدار شناختی………. ۳۱
جمعبندی……………………….. ۳۲
هوش هیجا نی
مقدمه……………………………. ۳۴
تاریخچه هوش هیجا نی……………….. ۳۴
تفاوتهای نظری در زمینه مفهوم هوش هیجا نی ۳۷
بررسی رابطه هوش هیجا نی و سازگاری ا جتماعی ۴۳
بررسی تحقیقات انجام شده در داخل کشور… ۴۸
جمعبندی…………………………. ۴۹
هویت
مقدمه……………………………. ۵۱
هویت از دیدگاه نظریه پردازان مختلف ….. ۵۳
– اریکسون………………….. ۵۴
– گلاسر……………………. ۵۷
– کیگان……………………. ۵۸
– بلوس…………………….. ۵۹
– لوینجر…………………… ۶۰
– مارسیا…………………… ۶۱
هویت مغشوش…………… ۶۴
هویت زودرس……………. ۶۴
هویت دیررس……………. ۶۴
هویت موفق…………….. ۶۵
نظریه برزونسکی و سبکهای هویت…….. ۶۵
– سبک هویت اطلاعاتی……….. ۶۶
– سبک هویت هنجاری………… ۶۷
– سبک هویت سردرگم اجتماعی… ۶۸
بررسی رابطه سبکهای هویت و سازگاری اجتماعی ۶۹
بررسی تحقیقات انجام شده در داخل کشور… ۷۲
جمعبندی………………………….. ۷۳
فصل سوم : روش پژوهش
روش پژوهش………………………… ۷۵
جامعه آماری………………………. ۷۵
روش نمونه گیری……………………. ۷۶
نمونه آماری………………………. ۷۶
ابزار گردآوری داده ها
– پرسشنامه سبکهای هویت برزونسکی ۷۷
– پرسشنامه هوش هیجانی سیبر یا شرینگ ۸۰
– پرسشنامه سازگاری اجتماعی بل ۸۵
فصل چهارم : تجزیه وتحلیل داده ها
مقدمه……………………………. ۹۱
شاخص های توصیفی متغیرهای پژوهش……… ۹۱
بررسی رابطه بین متغیرهای پژوهش……… ۹۵
فصل پنجم : بحث ونتیجه گیری
مقدمه……………………………. ۱۰۰
بحث ونتیجه گیری…………………… ۱۰۱
محدودیتهای پژوهش…………………. ۱۰۹
پیشنهادهای پژوهش………………….. ۱۱۰
پیشنهادهای کاربردی………………… ۱۱۱
فهرست منا بع…………………… ۱۱۳
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های هویت و هوش هیجانی با روی سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه دوم دبیرستان صورت گرفت. نمونه ای متشکل از ۳۳۰ نفر به صورت تصادفی ساده از دانش آموزان انتخاب شدند و پرسشنامه های سبکهای هویت برزونسکی (ISI-6G) (وایت، وامپلر و وین۱۹۹۸) ، هوش هیجانی سیبریاشرینگ و سازگاری اجتماعی اجتماعی بل را تکمیل نمودند.
نتایج ماتریس همبستگی نشان داد که سازگاری اجتماعی با سبکهای هویت اطلاعاتی ، هنجاری و تعهد رابطه مثبت و با سبک هویت سردرگم/ اجتنابی رابطه منفی وجود دارد. نتایج تحلیل ها همچنین نشان داد که هوش هیجانی بالا پیش بینی کننده معنادار سازگاری اجتماعی است.
مقدمه
سازگاری مسئله‌ای است که مخصوص انسان نیست. هر موجود زنده به فراخور حال خود و به اقتضای طبیعت و مرحله تکاملی که بدان دست یافته ، ناچار است به طریقی که متضمن حفظ حیات و بقای اوست خود را با محیط پیرامونش سازگار کند.
«تلاش روزمره همه آدمیان نیز عموماً بر محور همین سازگاری دور می‌زند. روان‌شناسان نیز بطور معمول، سازگاری فرد را در برابر محیط مورد توجه قرار داده اند و ویژگی‌هایی از شخصیت را هنجار تلقی کرده‌اند که به فرد کمک می‌کنند تا خود را با جهان پیرامون سازگار سازد، یعنی با دیگران در صلح و صفا زندگی کند و جایگاهی در جامعه برای خود بدست آورد.»
واقعیت آن است که آدمی باید نیازهای زیستی خود را در اوضاع و احوالی اجتماعی ارضا نماید. اوضاع و احوالی که دائم در حال تغییر و دگرگونی است، چرا که هیچ انسانی در خلا زندگی نمی‌کند و بخش قابل ملاحظه‌ای از رفتار انسان مراوده با سایر مردم است.
در این میان سازگاری اجتماعی در دوران نوجوانی از اهمیت خاصی برخوردار است. نوجوان با این پرسش اساسی روبروست که من کیستم؟ این پرسش راجستجوی هویت نامیده اند و فرد نه مانند کسانی خواهد بود که قبل از او در این جهان زیسته‌اند و نه مانند کسانی خواهد شد که پس از او به جهان خواهند آمد.
نوجوانی دوره‌ای بسیار مهم و بحرانی است زیرا در این زمان است که سوال اساسی فرد در مورد هویت مطرح می‌شود. این مرحله یک زمان تفسیر و تحکیم است که در آن احساسی که داریم و هر چیزی که درباره خود می‌دانیم به صورت یک کل ترکیب می‌شوند. شخص باید خود انگاره با معنایی را شکل دهد که علاوه بر پیوستگی با گذشته، یک جهت‌گیری نسبت به آینده را شامل شود.
بیان مسئله
سازگار شدن با خود و محیط پیرامون خود برای هر موجود زنده یک ضرورت حیاتی است. سازگار شدن، عملی آگاهانه است و انسان نیروهای خود را در جهت سازگار شدن سوق می دهد(اسکیدمور ، ۱۹۷۹).
در واقع سازگاری با محیط، مهارتی است که باید آموخته شود و کیفیت آن مانند سایر آموخته‌ها، بستگی به میزان علاقه و کوشش فرد برای یادگیری آن دارد. محیط خانواده، مدرسه و وسایل ارتباط جمعی در فراهم ساختن امکانات یادگیری سازگاری با محیط نقش و مسئولیت مهمی به عهده دارند. فرد تحت تأثیر نظام و فرهنگ جامعه خود قرار دارد. در چنین شرایطی است که باید نیازهای خود را برآورده سازد و فرآیند اجتماعی شدن رفته رفته او را به رعایت معیارها و ارزشهای جامعه راغب می‌سازد.
شروع فرآیند اجتماعی شدن در دوره نوجوانی، باعث انتقال ویژگی‌های فرهنگی جامعه از نسلی به نسل دیگر و فراهم کردن امکان استمرار فرهنگ می‌شود و زمینه‌ساز کسب هویت موفق در بزرگسال را فراهم می‌آورد (واتسون و تارپ، ۱۹۹۷).
سازگاری
هر موجود زنده در مقابل تغییرات و دگرگونی های محیطی که در آن قرار دارد، رفتار خود را نیز تغییر می دهد و راه های تازه ای را پیدا می کند تا بتواند احتیاجات خود را تامین نماید. بنابراین قدرت یادگیری و انعطاف پذیری در رسیدن به سازگاری، یک خصلت ضروری و ضامن بقاء یک موجود زنده است، به ویژه در شرایطی که محیط در حال دگرگونی باشد (والی پور،۱۳۷۳).
فرآیند سازگاری به وسیله کمبود و نیاز برانگیخته می شود و تنش نامطلوبی ایجاد می کند. برای کاهش تنش، فرد باید به طریقی واکنش نشان دهد و عمل او معمولاً کوششی برای غلبه بر شیء یا موقعیت تهدید کننده است. برای مثال اگر انسانی گرسنه باشد با خوردن غذا نیاز خود را بر طرف می سازد.
فرد بعد از تلاش های اکتشافی چندی که برای کاهش تنش انجام می دهد، دیر یا زود ناچار است دست به انتخاب بزند. در موقعیت ایده آل، واکنش انتخاب شده موجب ارضا نیاز می شود. در موقعیتی که زیاد ایده آل نباشد، واکنش انتخاب شده ناکافی است و فرد احساس آرامش کامل نمی کند. میزان ارضا بدست آمده به این بستگی دارد که آیا فرد به هدف اصلی خود رسیده است یا هدفی را پذیرفته که کمتر ارضا کننده است (بیلر،۱۹۷۴؛ ترجمه کدیور۱۳۷۶).
تعاریف سازگاری
مفهوم سازگاری برگرفته شده از حوزه زیست شناسی است. در مدل زیست شناسی، واژه سازگاری به تلاش های فرد برای سازش با تغییرات محیطی اشاره دارد. پس از استفاده زیست شناختی از این واژه (که نظریه داروین نمونه آشنایی از کاربرد آن است)، استفاده از گستره مفاهیم این واژه به زمینه های جامعه شناسی و روان شناسی نیز توسعه یافت؛ بطوریکه امروزه از سازگاری زیستی، روانی و اجتماعی فرد سخن به میان می آید( ویتن و لیود؛ ۱۹۷۷).
سازگاری در لغت، به معنی« موافقت در کار و حسن سلوک ( لغـت نامه دهخدا )، ویا به معـنای سازش، مؤالفت و هماهـنگی اسـت» ( معین، ۱۳۸۱ – ص.۷۹۹ ).
سازگاری یعنی: (۱) رابطه ای که هر موجود زنده نسبت به وضع موجود، با محیط خود برقرار می سازد. این اصطلاح معمولا ً در رابطه با سازگاری اجتماعی و روان شناختی بکار می رود و در چنین مواردی مفهوم مثبتی دارد. مفهوم ضمنی واژه سازگاری این است که فرد در گیر فرآیندی مستمر برای ابراز استعدادهای خود، واکنشی نسبت به محیط و در عین حال تغییر دادن آن به گونه ای مؤثر و سالم است.
این واژه با مفهوم منفی نیز بکار می رود و آن زمانی است که معنای پیروی و همنوایی پیدا کند و برای کوتاه آمدن و تسلیم شدن در مقابل سلیقه و ابتکار دیگران بکار می رود. در چنین شرایطی مفهوم سازگاری در مقابل مفهوم سازش قرار می گیرد.
