پایان نامه بررسی مسائل و مشکلات آموزشی مدرسه دخترانه نابینایان

تعداد صفحات: ۷۵ | قابل ویرایش

فهرست مطالب

مقدمه

متأسفانه در کشورهای جهان سوم که سلطه سالها استعمار و استثمار آنان  را از قافله پیشرفت تمدن عقب نگاهداشته درصد نابینایان بعلت فقدان بهداشت عمومی، سوء تغذیه، عدم رعایت مسائل ایمنی در کار، بی اطلاعی از مسائل بهداشتی چشم و غیره بسیار بالا و نگران کننده است.

این در جائیست که نقد علمی و مالی دولتها اجازه ایجاد سازمانهای رفاهی و انجام تحقیقات علمی در زمینه رفاه نابینایان را نمی دهد درواقع کشورهای جهان سوم با کمترین امکانات توانبخشی تعداد قابل ملاحظه ای نابینایی محروم از شغل، خانواده وامکانات آموزشی دارد که وضع آنها وخیم تر می شود.

بیان مسئله

نابینایی فاجعه نیست بلکه پدیده ای است بس کهن که قدمت آن را نمیتوان با پیدایش بشر همزاد وهمزمان دانست. با این عارضه و اتفاق باید به درستی روبرو شد. با قبول واقعیت  آن را از طریق صحیح، سعی در برطرف کردن مشکلات آن تلاش کرد. با وجودی که نابینایی از نظرگذراندن زندگی صحیح وسالم فرد در موارد خاصی کمتر از بسیاری از معلولیتهای دیگر محدودیت ایجاد می کند.

مردم و جامعه نسبت به آن حساسیت بیشتری دارند و گاه نسبت به این گروه ترحم نابجایی از دیگران سر می زند. شاید به دلیل این است که اولاً نابینایی قابل دیدن است و نقصی ظاهری است در حالی که مثلاً ناشنوایی و معلولیتی به ظاهر پنهان است وشخص ناشنوا از نظر ظاهر، فردی سالم جلوه می کند دوم اینکه هر کسی قادر است د رتاریکی یا با بستن چشم خود دنیای نابینایی را حس کند در حالی که کسی قادر نیست گوش خود را ببندد و دنیای سخت شنوایی را لمس نماید.

دلیل دیگر شادیوجود وسایل کمکی مخصوص نابینایان باشد مانند عصای سفید، عینک سیاه، یا سگ راهنما که همگی نقص این گروه را بزرگتر جلوه گر می سازند و بهتر در معرض دید دیگران قرار  میدهند و دنیای آنان را یادآور می گردند. (پاکزاد ۷۶، ۲۹۲)

تاریخچه توجه به نابینایان

قدیمی ترین نوشتارهای پزشکی که بدست ما رسیده است و متعلق به تمدن رایج در منطقه بین النهرین می باشد مبین آن است که لااقل ۵۰۰۰ سال پیش مراقبت از چشم یکی ازتخصصهای پزشکی بوده است قانون حمورابی که در سال ۱۲۸۰ شمسی در شوش بدست آمد و حاوی قوانین حاکم بر سرسری ها در ۳۰۰۰ سال پیش بود حاوی مطالبی درباره چشم پزشکی است و نشان میدهد که جراحی های چشم همانقدر که برای بیمار مخاطره آمیز بوده است.

برای پزشک نیز مخاطراتی دربرداشته است. زیرا که  هیچ چشم پزشکی حق به دریافت بیش از ده سکه نقره برای جراحی های موفقیت آمیز چشمی نمی باشد. اما اگرچراحی های موفقیت آمیز انجام نگیرد دست جراح قطع می شود.

در سراسر تاریخ نابینایی بلیه بزرگی برای انسانها محسوب می شده است زیرا بزرگترین موفقیتی که یک نابینا می توانست بدست بیاورد این بود که گدای موفقی بشود.

گذری بر تاریخچه آموزش و پرورش در جهان و ایران

دیرزمانی بود که نابینایان در مزره ناتوانان بشمار می آمدند و بجز گروهی معدود انگشت شمار که دارای نبوغ ذاتی و امکانات محیطی ویژه خود بوند را ه مشخص و  سیر معینی برای آموزش  توانبخشی و رفاه آنان وجود نداشت لکن از حدود ۲۰ سال یپش در برخی از کشورهای جهان در این زمینه گامهای برداشته شد و از آن زمان رسیدگی به امور نابینایان با تأسیس مراکز، سازمانهای و …د رامور مختلف آموزشی، توانبخشی و بهزیستی پی ریزی گردید.

این توسعه گسترش با تلاش مؤثر خود نابینایان و نشانه های درخشاان شکوفایی و کارآیی آنها تا به آن حد رسیده است که در بسیاری از موارد در انجام وظایف اجتماعی و کسب موقعیت های محیطی میتوانند با دیگر به افراد به رقابت برخیزند.

تاریخچه خط بریل در جهان و ایران

با آنکه در طی قرون وسطی نابینایان فرانسه از برخی مزایا برخوردار بودند ولی بطور کلی وضعشان چندان مطمئن نبود. کار آنان عمدتاً گدایی بود و جاده های اصلی و فرعی پر از فقرای نابینایی از زن و مرد که با فلاکت و سرگردانی از جایی به جای دیگر می رفتند.

گام های لرزان و لباسهای کثیف و مندرس و ظاهری ترسناک به آنان می داد. در نیمه دوم قرن ۱۸ وضع اسفبار نابینایان و در نتیجه احساس حقارت آنان باعث متأثرشدن« والنین هائوی» شد.

وی بخصوص در سال ۱۷۷۱ با مشاهده سوءاستفاده از نابینایان در نمایشها که وادارشان می کردند عینک های تخته ای به چشم بزنند و با سازهای درهم شکسته آهنگ های وارونه اجرا کنند سخت به چشم آمد و آن وقت بود که تصمیم گرفت عمر خود را وقف بهبود شرایط زندگی آنان کند.

او در سال ۱۷۸۴ مؤسسه سلطنتی نابینایان را تأسیس کرد و به سوادآموزی نابینایان پرداخت و برای این کار از حروف الفبای عادی که بصورت برجسته و بزرگ چاپ می شد استفاده می کرد و این نخستین کتابهای مخصوص نابینایان بود که تعدادشان کم و حملشان پرزحمت و هزینه شان زیاد بود و با این همه حروف و کلمات عطش دانش را در شاگردان ارزنده کرد.

منابع

۱- توانبخشی گروهای خاص، آقای کریمی درمنی، ۱۳۸۲

۲- افروز، غلامعلیف مقدمه ای بر روانشناسی و آموزش و پرورش کودکان استثنایی انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۶۴

۳- دانیل پی، هالامان، جمیزام  کافمن، کودکان استثنایی، ترجمه مجتبی جوادیان،چاپ دوم، ۷۲

۴- سازمان بهداشت جهانی، آموزش نابینایان و افراد دارای مشکل بینایی، ترجمه گروه پژوهشی و ناشنوایی و نابینایی ۷۸

۵- آرلن، بیرد فرهنگ علوم اجتماعی، ۱۳۷۵

۶- طاهری عراقی، مصطفی، نابینایی، سازمان بهزیستی کشور ۱۳۶۴

۷- پاکزاد، محمود، کودکان استثنایی انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ سوم، ۱۳۷۶

۸- درویار، ریچارد نیورشندی، بگذارید روی پای خودم بایستم،ترجمه هاشمی پور، انتشارات امیرکبیر، چاپ اول ۶۸

۹- محمدخسروبیگی، پایان نامه، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه، بررسی مسائل و مشکلات دانش آموزان آموزشگاه نابینایان شهید محبی، ۱۳۷۹

۱۰- نمینی نیا، پایان نامه دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه، ۱۳۷۰.