پایان نامه بررسی علل گرایش جوانان به مواد مخدر شامل کرک، شیشه،LSD ، اکستاسی و… در بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی

تعداد صفحات: ۹۱ | قابل ویرایش

چکیده

هدف پژوهش بررسی علل گرایش جوانان به مواد مخدر کرک، شیشه، اکستاسی،LSDو… می باشد. جامعه آماری در این تحقیق عبارتند از دانشجویان دختر و پسر رشته مشاوره ورودی ۸۳ دانشگاه آزاد اسلامی.

نمونه آماری تحقیق عبارت بود از ۱۰۰ نفر از دانشجویان پسر این دانشگاه.

در تحقیق حاضر برای جمع آوری اطلاعات و داده ها از پرسشنامه استفاده شده است که پس از تجزیه و تحلیل داده ها به این نتیجه می رسیدیم که بین دختر و پسر رشته مشاوره تفاوت معنی داری وجود ندارد و در فصل پنجم به بحث و نتیجه گیری پرداخته و پیشنهادات و انتقادات ارائه شده را بررسی کردیم.

مقدمه

انسانها در فراز و نشیبهای تاریخ همیشه از دردها و آسیب های اجتماعی بسیار رنج برده اند و همواره در جستجوی یافتن علت و انگیزه های آنها بوده اند تا راه ها و روشهای پیشگیری و درمان آنها را بیابند از جمله این آسیب های اجتماعی می توان اعتیاد را نام برد.

بشر از سالها پیش، خواص درمانی برخی از گیاهان مخدر آگاه بوده ودر مراسم و جشنها یا درمان از آنها استفاده می کرد ومصرف گیاهان مخدر از مسائل مهم اجتماع محسوب نمی شود. اما با افزایش قدرت کشورهای سلطه طلب، اتباع آنها برای کشف مناطق مناسب جهت گسترش مستعمرات، به اقصی نقاط جهان سفر نمودند.

و با آشنایی با ملل مختلف، برگ، گل، ریشه وساقه گیاهان مخدر را شناسایی وبرای پیشبرد استثمار در مناطق مورد نظر، کشت ومصرف مواد مخدر، مخصوصاٌ تریاک را متداول کردند. زیرا اعتیاد به مواد مخدر بهترین حربه برای منحرف  نمودن افکار عمومی از مسائل سیاسی ومنافع ملی و به زانو درآوردن جوانان بود.

بیان مسئله (سؤال تحقیق)

اعتیاد یک بیماری اجتماعی است که عوارض جسمی و روانی دارد و تا زمانی که به علل گرایش توجه نشود، درمان جسمی و روانی فقط مدتی نتیجه بخش خواهد بود. قرنهاست که انسان به دلایل مختلف مواد مخدر مصرف کرده است.

چون اولین بار در سال ۱۸۰۴ مرفین در طب برای رهایی از درد عملیات جراحی و دردهای بعد از عمل مورد استفاده قرار گرفته است و لذتی که بعد از تزریق و مصرف مرفین به بیمار دست می دهد به خارج از بیمارستان نیز انتقال پیدا نمود و مورد استفاده قرار گرفته است.

هروئین نیزدر سال ۱۸۹۸ برای اولین بار به صورت گرد سفید رنگ مورد استفاده قرار گرفت و متاسفانه به علت اثرات روحی که در آغاز مصرف به آنها دست می دهد ممکن است لذت ببرند و کم کم به وابستگی جسمی و روانی معتاد پایان می پذیرد، چون کاربرد و مصرف داروهای مخدر و روان گردان ابتدا برای لذت روحی و شادمانی زاید الوصف و همچنین شدید و طولانی کردن لذت جسمی و تاخیر در ارضای جسمی و شهوت در موقع مقاربت می باشد.

تاریخچه

بشر از هفت هزار سال قبل از وجود یک ماده مخدر قوی در خشخاش آگاه بوده و در لوحه های گلی متعلق به پنج هزار سال قبل از میلاد که از سومریان باقی ماده از تریاک نام برده شده است.

در حدود چهار هزار سال قبل از میلاد تریاک در چین رایج بوده است.

۱۵۰۰ سال قبل از میلاد، تخم خشخاش از مصر به یونان برده شد، یونانی ها تریاک را اپیوم نامیدند.

پزشکان ترکیباتی از تریاک را برای بیماریهای مختلف جسمی و روانی تجویز می کردند.

جلینسون دانشمند رومی، ترکیبی از تریاک را (نوش دارو) نامید و برای مداوای بیماریهای مختلف از قبیل صرع، یرقان، سنگ کلیه، بی خوابی،‌سرفه، تب ، و جزام از آن استفاده می کرد.

تاریخچه مواد مخدر درایران

در ایران باستان، در کتاب اوستا از گیاه کانابیز (شاه دانه) به عنوان یک ماده بی حس کننده نام برده شده است. کلا” ایرانیان دوران قدیم به مواد مخدر معتاد نبودند . در گذشته استفاده از مواد مخدر صرفا” به بزرگسالان محدود بود و جوانان و نوجوانان به آن روی نمی آوردند. مصرف مواد مخدر به طور پراکنده در مراسم اعتقادی و مذهبی منحصرا” توسط گروه های خاصی در شرایط معینی صورت می گرفت.

مواد مخدر در ایران قبل از انقلاب اسلامی

در قرن ۱۷ کشتی های تجاری انگلیس این متاع مضر را از خاور دور به ایران آوردند و به درباریان هدیه کردند و اکثر آنان را معتاد ساختند، به تدریج به علت ازدیاد معتادین و کمبود تریاک، کشت خشخاش در ایران در حوالی یزد آغاز شد و سپس کشت آن در قسمتهای مرکزی و جنوبی کشور به حدی توسعه یافت که در کشت غلات کمبود ایجاد شد.

روستاییان و کشاورزان بی خبر از عواقب وخیم آفت مذکور، به تریاک معتاد شدند. تریاک به عنوان داروی مسکن حتی به اطفال نوزاد نیز تجویز می گردید.

در سال ۹۲۹ هجری وقمری، شاه طهماسب اول (از سلسله صفویه) به مبارزه با اعتیاد تریاک اقدام و مقدار زیادی از تریاک های موجود در دربار سلطنتی را از بین برد و بعد از او شاه عباس هم مبارزه با اعتیاد تریاک را ادامه داد و مردم را از مضرات آن آگاه نمود و برای معتادینی که ترک اعتیاد نمی کردند، کیفر تعیین و متخلفین را مجازات می نمود ولی مبارزه مذکور در پیشگیری از اعتیاد چندان ثمربخش نبود معتادین در قسمت اعظم ایران، به خصوص در کرمان، خراسان و شهرها و روستاها وضع رقت باری داشتند.

منابع و مأخذ

1. محمد برفی، از میکده تا ماتم کده اعتیاد، نشر احسان، ۱۳۸۳
2. احمد صبور اردوبادی، اعتیاد بلای قرن بیستم، تبریز، نشر خورشید،۱۳۵۳
3. حسن اسعدی، اعتیاد در آئینه خانواده، نشر کیهان، ۱۳۸۴
4. رضا صارمی، انواع مخدر صنعتی و شیمیایی، نشر پرشکوه، ۱۳۸۲
5. اداره کل پژوهشهای ستاد مبارزه با مواد مخدر، بررسی مواد مخدر، نشر سازمان تبلیغات اسلامی،۱۳۸۴
6. حبیب آقا بخشی، بررسی مواد مخدر، نشر حافظ، ۱۳۷۹
7. محمدجواد صاحب زمانی، جوانی پر رنج، نشر اعطایی، ۱۳۵۵
8. ایرج گلدوزیان، حقوق جزای اختصاصی، انتشارات دانشگاهی، ۱۳۷۲
9. دکتر علی دلاور، روش تحقیق در روان شناسی و علوم تربیتی، انتشارات رشد،۱۳۸۴

۱۰- روزنامه همشهری، شنبه ۳۰بهمن ۱۳۷۸، شماره ۲۰۵۶، ص ۲۳

۱۱- علی اصغر حسینی، فاجعه مواد مخدر، ستاد مبارزه با مواد مخدر، ۱۳۸۱

۱۲- دکتر تاج زمان دانش، معتاد کیست و مواد مخدر چیست؟ ، نشر کیهان، ۱۳۷۹

۱۳- محمدعلی احمدوند، نظریات مصرف مواد مخدر، نشر نیلوفر، ۱۳۷۲

۱۴-هفته نامه حلال، شماره ۷۵، آبان ۱۳۷۹.