پایان نامه بررسی اطفال مبتلا به هوچکین در بیمارستان

تعداد صفحات: ۳۱ | قابل ویرایش

فهرست مطالب

عنوان                                                                       صفحه

مقدمه…………………………………. ۱

تاریخچه و تعریف………………………… ۲

اپیدمیولوژی……………………………. ۳

بیولوژی……………………………….. ۴

پاتولوژی………………………………. ۵

علائم بالینی……………………………. ۶

مقاطع آزمایشگاهی……………………….. ۷

تشخیصهای افتراقی……………………….. ۷

بررسی های تشخیصی……………………….. ۸

مرحله بندی…………………………….. ۹

درمان بیماری هوچکین…………………….. ۱۰

عود بیماری…………………………….. ۱۳

عوارض درمان……………………………. ۱۳

اهداف تحقیق……………………………. ۱۶

مقیاس سنجش تحقیق……………………….. ۱۷

روش تحقیق و اجرا ………………………. ۱۸

نمودار………………………………… ۱۹

مقالات…………………………………. ۲۶

نتیجه و بحث……………………………. ۲۹

منابع…………………………………. ۳۱

خلاصه

بیماری هوچکین یک نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیکولر است که در گروه لنفوم جای دارد. در دوران کودکی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی ، لنفوم ها مقام سوم را دارا هستند.

میزان شیوع لنفوم ها معادل ۱۳% کل بدخیمی ها می باشد، در افراد زیر ۱۵ سال ۴۳% از کل لنفوم ها را هوچکین تشکیل می‎دهد. این بیماری قبل از سن ۵ سالگی نادر است.

تحقیق حاضر پیرامون بررسی اطفال مبتلا به بیماری هوچکین طی ۱۰ سال گذشته (از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۲) در بیمارستان شهدای تجریش می‎باشد.

از نتایج قابل ذکر این تحقیق می‎توان به این مطالب اشاره کرد:

• از میان ۵۳ کودک مبتلا به هوچکین بررسی شده در بخش اطفال بیمارستان شهدای تجریش
• ۳۴ نفر مذکر و ۱۹ نفر مونث بودند که نسبت بروز در افراد مذکر به مونثبدست آمد.
• علامت شایع در این بررسی لنفودنوپاتی بود (۴/۷۵%) ، به خصوص لنفودنوپاتی گردنی.
• میانگین سن شروع بیماری ۵/۱۰-۵/۷ سالگی بود.
• شایعترین فرم هوچکین در این بررسی Mixed cellularity بود و کمترین فرم هوچکین lymphocyte predominant بود.
• در زمان تشخیص ۵/۵۸% در stage IV بودند و ۵/۲۴% در stage III بودند.
• از ۵۳ بیمار ۴/۵۸% در فاز بهبودی کامل هستند و ۳۴% در آخرین مراجعه در فاز بهبودی بوده اند اما مراجعه بعدی نداشتند (در کل ۴/۹۲% در فاز بهبودی کاملند).

مقدمه

بیماری هوچکین یک نوع بدخیمی مربوط به سیستم لنفورتیکولر است که در گروه لنفوم ها جای دارند. در دوران کودکی بعد از لوسمی و تومورهای مغزی، لنفومها (اعم از هوچکین و غیرهوچکین) مقام سوم را دارا می باشند. میزان شیوع لنفوها معادل ۱۳% کل بدخیمی ها می‎باشد و در افراد زیر ۱۵ سال ۴۳%  از کل لنفوم ها را بیماری هوچکین تشکیل می‎دهد.

میزان بروز این بیماری در نقاط مختلف جهان متفاوت است و آمار آن بین یک تا ۱۰ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر متغیر است.

با توجه به شیوع نسبی بیماری هوچکین در میان خردسالان و بزرگسالان و تحولاتی که طی سالهای اخیر در درمان این بیماری پیدا شده است، بر آن شدیم که کلیه اطفال مبتلا به بیماری هوچکین (زیر ۱۴ سال) را که از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۲ به بیمارستان شهداء تجریش مراجعه کرده اند را طی یک مطالعه گذشته نگر مورد بررسی قرار دهیم، که نتایج زیر حاصل شد:

از سال ۱۳۷۳ تا سال ۱۳۸۲ (طی یک دوره ۱۰ ساله) ۵۳ کودک مبتلا به هوچکین به این مرکز مراجعه کرده اند که در بخش اطفال تحت نظر و درمان قرار گرفته اند.

شایعترین علامت لنفودنوپاتی بدون درد (۴/۷۵%) بود که بیشتر در نواحی گردن بوده است. نسبت بروز بیماری مذکر به مونث  بود، میانگین سن شروع بیماری ۵/۱۰-۵/۷ سالگی بود. در زمان تشخیص ۵/۵۸% در stage IV بودند و ۵/۲۴% در stage III بودند.

تعریف و تاریخچه

بیماری هوچکین یک بدخیمی منحصر به فرد است که امروزه جزء نئوپلاسم های قابل علاج می‎باشد. اگر چه این بیماری می‎تواند سبب درگیری کل سیستم لنفاوی شود ولی غالباً بیماری در ابتدا به صورت محدود تظاهر می‎کند.

این بیماری برای اولین بار به صورت یک بیماری خاص توسط توماس هوچکین در سال ۱۸۳۲ شرح داده شد و متعاقب آن یافته های بالینی و پاتولوژیک بیماری در سال ۱۹۰۲ توسط Reed و  sternberg شرح داده شد. اگرچه این بیماری اولین نوع لنفومی است که شرح داده شده ولی هنوز سلول منشاء آن مورد بحث است. همزمان با پیشرفت بیماری، بزرگ شدن غدد لنفاوی، تب، عرق شبانه و کاهش وزن توام با اختلال عملکرد سیستم ایمنی سلولی ظاهر می‎شوند. قبل از اینکه درمان اختصاصی این بیماری در دسترس باشد، ۹۰% بیماران در عرض ۵ سال بعد از تشخیص فوت می‎شدند.

در سال ۱۹۵۰، peters عنوان کرد که گروهی از این بیماران با کمک پرتودرمانی تنها، قابل درمان هستند. از آن به بعد با کمک پیشرفتهای درمانی، سیر بیماری کاملاً معکوس شده و طول عمر بیماران ازدیاد یافت. در حال حاضر با کمک درمان مدرن و امروزی حدود ۹۰% کودکان قابل درمان هستند.

اپیدمیولوژی

توزیع سنی بیماری هوچکین در دو رده سنی می‎باشد. در کشورهای صنعتی افزایش اولیه از اواسط دهه ۲۰ به بالا می‎باشد و افزایش ثانویه از ۵۰ سالگی به بعد است.

در کشورهای در حال توسعه افزایش اولیه قبل از نوجوانی و افزایش ثانویه بعد از ۵۰ سالگی اتفاق می افتد. تفاوتهای جغرافیائی و قومیتی و وضعیت اقتصادی نیز در میزان بروز بیماری مؤثر است.

مطالعات اپیدمیولوژی سه شکل مجزا از بیماری هوچکین را ارائه کرده است که شامل:

فرم child hood (کمتر از ۱۴ سال)، فرم بالغین جوان young adult (34-15 ساله) و فرم بالغین بزرگتر (از ۵۵ تا ۷۴ سالگی).

بیماری هوچکین اطفال در جنس مذکر بیشتر است و در سن نوجوانی بین دو جنس مساوی است، و در بچه های زیر ۵ سال بندرت دیده شده است. هوچکین بین سفید پوستان بالغ بیشتر است.

هوچکین فرم کودکان با افزایش تعداد فامیل و وضعیت اقتصادی پائین، بیشتر بروز می‎کند در حالیکه در فرم بالغین جوان کشورهای صنعتی با وضعیت اقتصادی و اجتماعی بالا میزان بروز بیشتر می‎شود.

در سن جوانی نوع Mixed cellularity شیوع بیشتری دارد، در کل نوع Nodular sclerosis بیشترین شیوع را دارد.

گزارشات زیادی در مورد بروز بیماری هوچکین در خواهر یا برادر بخصوص از یک جنس شده است. انتقال از راه جفت نادر است. هوچکین در افرادی که نقص ایمنی زمینه ای دارند شایعتر است.

منابع

1. Zawitkowska- klaczynska j. and Authors, Ann univ Mariae curie sklodowska [med], 2003 ; 58(2) : 106-10.
2. Panizo C. , Perez- Salazar M. and Authors, Leukemia & Lymphoma. 45(9) : 1829-33 , 2004 Sep.
3. Mucci LA. ,Granath F. , Canttingius S. , Cancer Epidemiology, Biomarkers & prevention. 13(9) : 1528-33 , 2004.
4. Hobbie WL. Ginsbery JP. And Authors , pediatric Blood & cancer. 44(2) : 193-6 , 2005 Feb.
5. Tavani A. , Negri E. & Authors , International journal of cancer. 11394) : 629-31 , 2005 Feb 10.
6. Mitarnum W. , pradutkan chana j. , Inhida T. , Asian Pac , cancer prev. 2004 Jul-Sep ; 5(3) : 268-72.
7. Eshelman D. , Landier W. and Authors , Pediatr oncol Nurs. 2004 Sep- Oct ; 21(5): 271-80.
8. Kosmidou IS. , Aggarwal A. and Authors, Digestive & liver Disease. 36(10) : 691-3 , 2004 Oct.
9. Varan A. , Authors , Pediatric Hematology & occology. 21(5): 441-51, 2004 Jul-Aug.